Roinnt míosa ó shin bhí díospóireachta fhada i leathnaigh litreacha an Irish Times faoin dualgas, munar mhiste leat, atá ag an Eaglais sochraid cuí a chuir ar fáil, fiú más agnóisí an té atá le cur. (Bás agus adhlacadh John McGahern an ócáid a bhí á phlé).
Agus, dár ndóigh, bíonn daoine nár freastal ar Aifrinn ó aimsir a gcéad comaoineach ag glacadh leis go bhfuil sé de cheart acu seirbhís pósta a bheith acu agus de dhualgas ar an Eaglais é chuir ar fáil.
Is deacair liom an meon seo a thuiscint.
Níl ach feidhm amháin ag an Eaglais. Cabhrú lena baill Críost a chuir umpu d'fhoinn a bheith slánaithe.
Chuige sin atá na sacraimintí ann, agus chuige sin amháin. Ní taispeántas ealaíona atá san Aifreann, ach seirbhís diaga. Dia atá ina lár, agus ní daoine.
Níl de dhualgas ar an chléir, ón bPápa anuas go dtí sagart chúnta nó deagánach, ach an dualgas a chuir Íosa ar Pheadair: a uain a bheathú. Na sacraimint a riar ar Phobal Dé de réir na rúibricí. Teagasc Chríost a roinnt ar an bpobal, gan cíos, cás na cathú.
Tá feidhm le scoileanna Caitliceacha toisc gur bheag ghné den leann nach bhfuil tionchar ag cúrsaí eitice agus moráltachta air. Tá sé de cheart ag tuistí muinín a bheith acu go bhfuil an scoil ag cuir leis an oideachas sa chreideamh, seachas a bheith á chreimeadh mar atá an sochaí i gcoitinne.
Gnó don Stát oideachas i gcoitinne a chuir ar fáil.
Má tá searmanais taibhseacha de dhíth ar dhaoine, is ar dhrámadóir seachas sagart ba cheart dóibh fios a chuir!
Dár ndóigh, tá an scéal rud beag níos casta in Éirinn, áit a raibh an tEaglais Caitliceach ina Volkskirche, ina eaglais ina raibh mórán gach duine ina bhall.
Ach ba cheart an ghortghlanadh a dhéanamh anois!
Aguisín Píosa níos meáite maidir le scéal na scoileanna san Times inniu
Aguisín II: Táim i gcomhluadar mhaith!
Dúirt an Pápa gurbh é tosaíocht na nEaspaig ná múnlú ná firéin sa chreideamh, go hairithe na caiticeasmóirí agus baill na nOrd Rialta