Seachnaím ceist na teangain de ghnáth. Ach chuir blagmhír seo Cailín na nGruanna Rósacha ag smaoineamh mé.
Is minic scríbhneoireacht míchruinn ar bhlaganna. I dteanga ar bith seachas an Ghaeilge, is cuma, is san ábhar a cuirtear spéis. Ach, scríobh as gaeilge, agus luath nó mall tiocfaidh saoithín éigin an treo chun mionbhotúin a cheartú go poiblí. Agus is minic na ceartúcháin mícheart, de bharr cúinge eolais an dronga san ar ghnás na Gaeilge, agus an fairsinge a cheadaíonn fiú an Caighdeán Oifigiúil.
Féach, dream leathan is ea lucht labhartha na Gaeilge. Tá caomhaigh agus cumannaigh inár measc, daoine le meon aerach agus daoine gruama, daoine geanmnaí agus daoine macnasacha, ... tá a leithéidí ag blagadóireacht as gach teanga eile ar domhain; ach níl an oiread sin fós as Gaeilge. Má tá na péas gramadaí freagrach as seo, is mór an feall é.
Dála, an scéil, má thagann duine agaibh an treo, agus gan de chúram oraibh ach mo dhrochghramadach a cheartú; ná bac. Scriosfaidh mé do theachtaireacht!
Tagairt do rud a dúirt Joe Steve atá i dteideal an mhír seo. Féach anseo