Bhí lá saor ag mo mhic inniu, mar sin thug mé faoin gcnoc le mo mhac is sine. Thóg muid bus chomh fada le Radharc an Ghleanna. As sin shiúl muid ar bhóthar - an Lána Rua - ar feadh thart ar leathuair. Bóthar measartha géar suas sleasa Ó Cualann. Tá carrchlós ag áit ar a dtugtar Coimín Ghleann na gCeap Theas. Mar is gnách i gCill Mhantáin, bíonn fearas éigin ann chun cosc a chuir ar - ach go hairithe de cuid an lucht siúl - feithicil móra. Go hiondúil geata cruach atá i gceist. Ach, mar a léirítear sa ghrianghraif thuas, áirse ghotach coincréite atá ansin le tamall, atá i bhfad níos deise ná an ghnáth bac.As sin tá siúlóid thart ar leathuair go barr na sléibhe atá le feiscint tríd an áirse. Bhí, mar atá sa traidisiúin, lón againn ar bharr na sléibhe. Is ar fíor imeall batailit eibhir atá an sliabh. As carraigeacha meiteamorfacha an sliabh, rud a fhágann an cuma géar air, murab ionann agus na cnoic cruinn atá coitianta i Sléibhte Chualann.
Screathan atá timpeall ar bharr na sléibhe. Agus muid a dul anuas an taobh thoir, sciorr mé agus ghearr ordóg mo chiotóige ar an sceallach. Lean sé air ag cur fola ar feadh i bhfad - n'fheadar ar chuir mé olc ar spiorad na sléibhe! Thuirling muid tríd an screathan agus ansin tríd raithneach feoite agus aitinn go dtí Cill Mocheanóg. Bhailigh mo bhean ansin muid, ach tá seirbhís bus go lár Átha Cliath uaidh sin freisin. Siúlóid dheas [seachas an ordóg stróicthe!] thart ar dhá uair go leith.