 |
| Cathair (Cité) Carcassonne ón Sean Droichead (Pont Vieux). Liomsa. |
Thosaigh ár imram le turas bus go dtí Aerfort Átha Cliath go moch ar maidin. Ar aghaidh ansin go dtí Carcassonne ar eitilt de chuid Ryanair agus uaidh sin isteach go dtí baile Carcassonne ar bhus áitiúil. Bhí an eitleán plódaithe go maith le - go háirithe - teaghlaigh óga ar saoire. Ní raibh an oiread sin daoine ar an mbus. D'fhág an bus ar imill an bhaile "nua" muid. B'é an chéad cúram a bhí againn ná an gníomhaireacht taisteal a aimsiú chun an pacáiste eolais a bhailiú - d'iarr mé orthu gan é a sheoladh sa phost mar go raibh imní orm nach bhfaigheadh mé in am é. Chuige sin shiúl muid tríd an ceantar coisithe sa bhaile; ní raibh sé chomh suntasach sin, an ghnáth chumasc de siopaí agus bialanna. Bhí séipéal ársa istigh ina lár, san líne céanna leis na tithe. Agus muid ag teacht as an cuid sin den mbaile bhí ársa spéisiúil ann, geata go dtí an chuid sin den bhaile tráth. Bhí an áit a bhí muid ag lorg ar an taobh eile den Aude áfach agus chun teacht air bhí orainn an Pont Vieux a thrasnú. Ba uaidh sin a fuair muid an céad radharc cheart ar an Cité. Is iontach an radharc é ar mhullach cnoic thuas ón abhann. D'aimsigh muid an oifig agus ansin ar aghaidh linn suas go dtí an Cité, is ann atá an Brú ina raibh muid le cur fúinn don oíche. Faoin am seo bhí teas san lá agus fonn mór orainn fáil réidh lenár málaí. Rud a rinne muid. Bhí ocras orainn agus roinnt rudaí le socrú don gcéad lá eile. Cé go bhfuil an Cité lán le bialanna, bhí amhras orm go mbeadh siad níba daoire ná ba ghá, agus pé scéal é bhí fúm traenacha a fhiosrú go dtí an áit a raibh muid le siúlóid a thosú, Axat.
Bhí béile beag againn i caife sa bhaile, agus ansin chaith muid tamall ag rith thart ag iarraidh cúrsaí a shocrú - is amhlaidh go raibh mo chuid taighde lochtach agus ní raibh aon traein ann go hAxat. Ní raibh aon eolas bhreise le fáil san stáisiún traenach agus thóg sé tamall orainn an oifig turasóireachta a aimsiú. Nuair a rinne, bhí mearbhall orthu siúd i dtosach ach ar deireadh thug siad amchlár bus dúinn. Mar a tharla níor fhéach mise ná iadsan i gceart air - mar is amhlaidh nach raibh an bus chun muid a thabhairt níos faide ná Quillan an lá dar gcionn. Ach sin scéal eile. Pé scéal é d'fhill muid an an mbrú. Bhí mo mhac bocht scriosta ag fiabhras léana (ach bhí muid théis frith-hiostaimíní a fháil sa phoitigéir mar sin bhí smacht éigin aige ar don gcuid eile den turas). Mar sin chuaigh sé i bhfolach le leabhar san seomra. Rinne mé féin deas spaisteoireacht ar na ballaí, agus d'fhill ansin ar an mbrú agus bhí deoch cidre agam. Bhuail mé le fear as Québec a raibh codanna den conair siúlta aige, agus é ar a bhealach ar aghaidh chun roinnt den Camino a shiúl. Fuair mé comhairle maith uaidh.