Thosaigh an dara lá siúl le bricfeasta bhreá: arán breá úr, muesli, sú úll baile, caife, agus araile. Bhí muid ar an mbóthar um a naoi, ag iarraidh píosa maith a bheith siúlta againn roimh teas an lae. Shiúl bean an tí linn ar feadh seal chun muid a chuir ar an gcosán ceart. I dtosach bhí muid ag siúl ar bhóithrín coille, éasca go maith cé go raibh sé láibeach agus fliuch in áiteanna a raibh innealra trom feirme tar éis sclaigeanna a fhágáil ann. Bhí muid ag siúl síos an ghleanna mar sin is beag dreapadh a bhí i gceist. Ar deireadh tháinig muid amach ar bhóithrín níos daingne a bhuail le bóthar ceart.
 |
| Clais San Jaume |
Chuaigh an bóthar in airde beagán go dtí an dá Ghráig Bordes agus Coumes. Chuaigh muid ar strae beagán anseo de bharr mí-bhrí a bhaint an comharthaíocht, ach bhí sé soiléir sara bhfad go raibh muid ag dul in airde seachas síos mar ba cheart. Chas muid ar ais arís agus isteach ar chosán caol a chuaigh síos go géar go dtí an abhann. Ar feadh thart ar 2 km ansin bhí an cosán ag dul tríd clais caol a ghearr an sruthán as na carraigeacha, ag trasnú siar is aniar cúpla uair ar droichid fearacht an chinn thíos. Tháinig muid amach ar an mbóthar ansin gar don séipéal
Notre Dame de Laval. Bhí an Eaglais féin dúnta ach bhí scrín deas amuigh. Faraor bhí greille ós comhair an dealbh de Mhuire agus Íosa mar sin níor éirigh liom pictiúir fiúntach a ghlacadh. Ach bhí an ridire thíos mar cuid den mhaisiú ar an scrín, cuma air go bhfuil sé ann le fada. Bhí poll sa ghreille a thug deis dom an pictiúir sin a ghlacadh. Bhí uisce úr le fáil ag an séipéal freisin, rud a raibh fáilte roimhe mar bhí sé ag éirí te faoin am seo.
As sin lean muid orainn tríd coill giúise ar feadh tamaill. Ag pointe amháin sciorr earc fhada geal-uaithne trasna ár gcosán:
Lacerta viridis seans. D'oscail an cosán amach agus shiúl muid tríd fíniúin go dtí baile
Caudiès de Fenouillèdes. Stop muid ann agus bhí deoch agus Crêpes againn: sú líomóid úrbhrúite a bhí thar a bheith blasta. Ar aghaidh linn ansin tríd coill arís ar bóithrín coille. Bhí sé te go maith faoin dtráth seo agus saothar orainn leis na málaí droma. Stop muid fán mbealach chun an picnic a bhí tugtha dúinn ag bean an tí a chaitheamh. Chuir sí dua uirthi féin, ach faraor ní go rómhaith a d'oir an teas don bia - bhí an cáis scriosta. Bhí sailéad deas rís, piseanna agus rísíní ann. Agus úlla breá blasta. Ar aghaidh linn tríd an teas. Ag pointe amháin chuala muid torc allta sa choill in aice linn - siosarnach sna crainn agus ansin gnúsacht mucúil. (Táim sásta go maith nár tháinig sé nó sí inár dtreo!)
 |
| An foinse i bPrugnanes |
|
Bhain muid ceann scríbe, Prugnanes, amach ag a 1430. Bhí mé báite le hallas agus ag súil go mór le cith. Ach mo léan, bhí fógra beag ag doras an gîte ag fógairt nach mbeadh sé ar oscailt go dtí 1600. Bhí 15 km siúlta againn. Chuir muid ceist ar bhean sa sráid a raibh bar ná a leithéidí san sráidbhaile. Ní raibh. Is amhlaidh a chuaigh sí sa tóir ar Monsieur le Maire chun dul sa tóir ar fear an gîte. Ní raibh sé siúd buíoch in aon chor! Bhí ar a laghad foinse sa bhaile, faoi scáth dhá chrann mór seiceamóir a thug foscadh ón ngrian. D'fhan muid ansin mar sin go dtí gur oscail an gîte. Bhraith mé go raibh col éigin ag fear an tí linn, is dócha de bharr an maor a bheith sa tóir air. Mar sin féin, ach dream siúlóirí eile a bheith tagtha chuir sé scoth béile ós ár gcomhair. Muscat mar apéritif arís, agus fíon. Raidhse sailéid glas agus quiche mar réamhphroinn. Mais lán de muiceoil rósta in anlann agus trátaí móra rósta leis. Agus cáis bog agus mil mar mhilseog. Bhí comhrá againn leis na Francaigh óga a bhí ag siúl an chonair ar fad ó Foix go dtí an fharraige. Is amhlaidh go raibh siad ag tosú go luath ar maidin agus ag dul a choladh i lár an lae sular chríochnaigh siad siúlóid an lae sin tráthnóna. Mar sin fhéin bhí siad tuirseach go maith. |
Bhí fhios agam go raibh lá fada romhainn lá arna mhárach agus shocraigh mé - le cabhair ó fhear an tí - iarracht a dhéanamh an chuid is mó dár bagáiste a chuir ar aghaidh le Taxi agus gan ach bia agus uisce a iompar. D'éirigh liom sin a dhéanamh, ar chostas €40. Chodail muid go maith!
