Ó chríochnaigh mé I dTír Strainséartha bhí mé ag tnúth fáil amach cén deireadh a bheadh ar eachtra Lúcáis. Idir an dá linn chuaigh Liam Mac Cóil ar strae, seachród tríd An Choill!
Bhuail mé leis anois is arís idir an dá líon agus bhí sé ag treabhadh leis - bhí go leor taighde á dhdéanamh (agus le déanamh) agus tá a thoradh sin le feiceáil sa leabhar mór téagartha seo - 604 lch dlúth!
Táirge snasta mar is dula do Leabhar Breac. Mótháim áfach go mbeadh sé go maith léarscáil an aistir a chuir leis. Lúcás atá i lár na reacaireachta ach baintear úsáid éifeachtach as An Dubhaltach Mac Firbhisigh chun gnéithe den gcúlscéal a insint - comhcheilg laistigh de chomhcheilg a déantar fuascailt cuanna ar ag deireadh tar éis taisteal agus eachtraí.
Ní mian liom aon chuid de phléisiúr na léitheoireachta a scrios, agus is scéinséir iontach atá ann mar sin níl mhillfear an scéal anseo!
Nuair atá pearsan ficseanúil fite fuaite i scéal pearsain mór na staire bíonn an cheist ann i gcónaí tuige nach bhfuil iomrá air! Gaiste atá seachanta go ciallmhar ag Liam san insint seo. Réiteach sochreidte tugtha.
Ní raibh deis agam athléamh a dhéanamh ar an dá imleabhar eile fós - ach is féidir liom a shamhlú go léifinn an scéal ó thús deireadh le fonn arís.
Tá boladh agus blas an 17ú céad déag le fáil anseo, agus tá an cuir síos ar an dtaisteal ana mhaith. Táimid guaille ar ghuaille le Lúcás, ag roinnt imní agus lúcháir araon leis. Ag troid le ráipéir, ag éalú tríd sráideanna, ag éisteacht go cúramach, seal le féasta agus seal le hocras, fuar scaití, agus fliuch...
Is iontach an rud an tríológ téagartha taitneamhach seo a bheith againn - agus tá mé ag súil go mór é phlé le Liam Mac Cóil féin ag féile Imbolc i gceann cúpla seachtaine. Agus clos cén treo atá a pheann ag dul anois....