Anois díreach a fuair mé scéala ó Gabriel Rosenstock gur cailleadh Tomás Mac Siomóin inné. Crann os coill i measc úrscéalaithe na Gaeilge, i mo thuairim, cé go raibh sé scoite amach ó shaol na Gaeilge agus cónaí air le fada sa Chatalóin. Tá úrscéalta leis pléite anseo ar an mblag agam síos na blianta, úrscéalta a bhí neamhghnách agus as ar fhoghlaim mé i gcónaí rud éigin fiúntach.
Ritheann An Tionscadal agus An bhfuil Stacey ag iompar liom ar an bpointe - ficsean tuairimeach den scoth a chíor an saol mar atá anois againn tríd scátháin dhíchumtha na haoire.
Chuir sé scéalta staire neamhfhicsean romhainn freisin - ar reic stair na nGaeil i Meiriceá Theas.
Ba paimpfléidí le dealramh freisin é agus smaointe úra aige maidir le cás na Gaeilge agus an créacht oidhreachta i síce na nÉireannach de dheasca a caillte (dóibh siúd a chaill í).
Bhí sé d'ádh orm casadh leis roinnt babthaí tríd na blianta - nuair a thug IMRAM omós dó, abair, agus bhíodh comhfhreagras anois is arís eadrainn. An uair deireadh a casadh ar a chéile muid ná ag seoladh na cúig leabhar filíochta aistrithe ó Cois Life - File ar Fhile - inar chuir Tomás Gaeilge ar Antonio Machado. As sin an dán cuí thíos:
Adlacadh carad
En el entierro de un amigoD'adhlacadar sa gcré é, iarnóin uafásachIúil faoi ghrian neamhthrócaireach.Gar don uaigh oscailtebhí rósanna gona bpeitil lofa neadaithe,geiréiniam na géarchumhracht'is na mbláth dearg ina fhochair. Faoighoirme léir na spéire bhígaoth láidir thirim ag séideadh.Agus é ar crochadh ó rópaí tiubhad'ísligh beirt reiligirean conra trom gotóin na huaighe ...Is an chré á bualadh aige, réabfothram toll solúntacht na ciúine.Baineann lándáiríreacht le fuaim chónra,an talamh aige a bhualadh,fóda troma deannachúlaag briseadh ar chláracha dubh ...D'iompair an ghaoth anáil bhán aníossmeámh ó pholl domhain na huaighe.- Agus tusa, gan scáth id' dháil anois,suaimhneas síoraí go raibh ag do chnámha ...Is brionglóid shámh fhírinneach!