Tá alt ag Kate Holmquist san Irish Times inniu ina maíonn sí go mba cheart dúinn rá le mná óga go bhfuil siad ag dul i mbaol a éignithe má théann siad thart fóir ag ól. Ní hea go gceapann sí, mar a mhaíonn drong airithe go bhfuil sé "tuillte" acu, ach go neosann an stair pianmhar dúinn go bhfuil an baol ann.
Aontaím léi - ba cheart an baol a chuir ar a súile do dhaoine, rud nárbh ionann agus an locht a chuir orthu.
Tá a argóint tráthúil i bhfianaise ailt a bhí san forlíonadh sláinte - go mbraitheann trian de déagóirí mná faoi bhrú bheith "gníomhach" go collaí, agus 8 % de bhuachaillí.
É seo ar fad ag teacht sa mhullach ar nósanna éide na bpiscíní ceilteacha - ábhar bhlag thall ag Bernd. Is cuimhin liom dul thar dioscó Old Wesley mall istoíche le cuairteoir ón nGearmáin. Nuair a chonaic sí na cailíní amuigh don aeraíocht, chuir sí ceist orm arbh ansin a bhí an "Baby Strich" (áit ina bhfaightear striapacha faoi aois). Sin ag cuir arís leis an mbaol gan gá.
Bhíodh a lán le rá ag an gcléir fadó faoi "siocracha peaca". Sílim go raibh roinnt mhaith den fhírinne acu.
Cuireann an rud ar fad imní orm - is tuiste mé, agus beirt déagóir agus iníon óg agam.
Insíonn muid dár bpáistí conas iad féin a choinneáil ón mbaol. Is mithid dúinn a mhacasamhail a dhéanamh dár aosánaigh.
Mar a deir sé ar an gcanna!
Nod libh: Tá tráchtanna múchta mar go raibh mé cráite ag tairiscintí airgid agus asarlaíochta i nGoogle Gaeilge. Tá fáilte roimh comhfhreagras áfach ag aonghusoh ag gmail ponc com.
