Ní raibh aithne phearsanta agam ar Liam Ó Muirthile. Bhí mé ina láthair roinnt uaireanta, ag ócáidí IMRAM agus a leithéid. Ach tá a shaothair léite agam thar na blianta, úrscéalta, filíocht. Is dóigh liom go raibh a cholún san Times is mé san ollscoil. Táim cinnte gur cheannaigh mé agus léigh mé an cnuasach an Peann Coitianta. Is sa phrós is mó a chuir mé spéis go dtí le déanaí. Ar ndóigh bhí filíocht ina orlaí tríd an phrós céanna.
D'fhreastal mé ar a shochraid níos luaithe i mbliana. Focail dhaoine eile a bhí lárnach ansin. Ord an aifrinn. Aitheasc Frainc Mac Bhradaigh. Éagnairc Louis de Paor.
Fáisceadh aréir in Amharclann Smock Alley clocha fileata, clocha físe, clocha taibhe, clocha ceoil as focail Liam Uí Mhuirthile le carn a dhiongbhála a thógáil.
Míreanna cartlainne ó thréimhsí éagsúla dá shaoil ar an scáileán mór. A dhánta á thabhairt chun beatha ag filí eile - Louis de Paor, Ailbhe Ní Ghearrbhuigh, Dairena Ní Chinnéide. Tionlacan ceoil ag Seán Mac Erlaine agus Cormac Bhreathnach.
Léigh a mhac Ciarán agus a deirfiúr Cláir dánta leis. Dánta pearsanta, teaghlaigh, miúine.
Bhí tocht orm go minic ag éisteacht.
Léigh Alan Titley sleachta as an bprós- úrscéalta agus colúin.
Thug Diarmuid de Faoite agus Bairbre Ní Chaoimh radharcanna as a dhrámaí chun beatha.
Bhí ceoil curtha le dán dá chuid ag Peadar Ó Riada agus chan Máire Ní Cheilleachair go binn Teanga an Ghrá.
Arís is arís bhí Liam féin ar an scáileán. Ag siúl. Im mbun scríobh. Faoi agallamh. Ag cuir agallamh. Ag tuairisciú.
Teanga bheag í an Ghaeilge anois, mar a dúirt Liam féin, ach roinne sea a chuid féin di agus bhain rudaí móra amach.
Mairfidh na rudaí san i gcló agus i meabhair léitheoirí.
Beidh blaiseadh le fáil ar ócáid na hoíche aréir amach anseo acu siúd nach raibh deis acu bheith i láthair - rinneadh taifead.
