Baineann na scéalta le samhlaíocht an duine aonair, le caidrimh éagsúla. Tá dorchadas i go leor acu. Bhí dornán scéal nach raibh mé in ann mórán adhmaid a bhaint astu. Iad ró osréalach. Ní raibh mé cinnte an cineál tromluí a bhí i gceist?
Ach, ainneoin an dorchadais, thaitin formhór na scéalta liom. Tá léargas iontach ar mheon an pháiste i Súile Éisc agus Rún na hÓige. Creidim go bhfuil ábhar scannáin i dtragóid déagóirí Papillon. Scéal iontach eile, comhaimseartha agus tráthúil Bean Mhic Aodha.
Is minic casadh tobann i ndeireadh scéil. Ní foirmle ná cleasaíocht stíle atá i gceist ach clabhsúr ealaíonta ar scéal, sméar mullaigh.
Tá sé luaite ag Dónall agus Michelle í féin san agallamh le Meon Eile go bhfuil a saol i nGaoth Dobhair, agus a cuid caidrimh ina fhoinse inspioráide agus amhábhar do na scéalta. Tá sé sin níos soiléire i scéalta thar a chéile. Tá scéalta eile lonnaithe sa chathair.
Tá, ar ndóigh, saibhreas Ghaeilge Ghaoth Dobhair sna scéalta. Ach ní saibhreas ar mhaithe le saibhreas, an friotal oiriúnach do na pearsan atá ann. B'fhéidir go mbeadh roinnt léitheoirí ag streachailt leis an gcanúint. Ach ní miste liomsa, tá sé ceart scéalta a insint sa chanúint atá nádúrtha don pearsan. Agus tá brí na bhfocail soiléir ón gcomhthéacs cibé.
Tá sé de dhrochnós agam leabhair a slogadh. Is féidir nach bhfuil sé sin inmholta le cnuasach ina bhfuil éagsúlacht mar atá anseo. Tá mé ag súil le roinnt de na scéalta a athléamh.
Cnuasach láidir, agus tá mé cinnte go n-aimseoidh léitheoirí eile rudaí iontu a bhfuil mise dall orthu. (Is fearr liom réalachas!).
