Sin atá á éileamh ag Martin Amis in agallamh leis an Sunday Times. Tá imní air faoi "tonn liath" seanóirí, agus cogadh dhearg idir óg agus aosta. Anois, fuair mo sheanmháthair féin bás agus Alzheimers uirthi, mar sin tuigim an sceon agus an briseadh croí is féidir theacht ar dhaoine agus go hairithe ar a ngaolta nuair a thagann an corr uafásach sin ina saoil.
Ach cén saghas leigheas é féin mharú a bhrú orthu? Conair baolach é a bheith ag fógairt beatha airithe mar "Neamh fiúntach". Ach an conair sin a bheith tosaithe, cá bhfios cén críoch a bheidh leis. Domhan "Logan's Run"? An stáit ag bronnadh agus ag baint an bheatha?
Feictear dom nach bhfuil aon bhealach cóir ann seachas ómós don bheatha óna thús nádúrtha go dtí an deireadh. Agus sílim na scéalta uafáis seo faoin "tonn liath" a bheith chomh háiféiseach - agus mí cheart chéanna - leis na fáithe Malthusacha a bhagair cogadh agus áir de bharr ró dhaonrú orainn. Ba cheart an Domhan a bheith scriosta faoi seo, más fíor an méid a bhí á fhógairt faoi na 1970í.
Sórt frith Cassandra iad - d'inis sise an fhírinne faoi todhchaí, ach níor creideadh í. A mhalairt atá fíor faoi drong seo an eagla agus an imní.
Is fíor go bhfuil an daonra níos sine ag méadú - ach is fíor freisin go bhfuil ár gcumas a bheith sláintiúil agus tairbheach amach san aois ag méadú freisin. Is cliste an chine an chine daonna!
Aguisín: Alt ar First Things spreagtha aige seo, agus an t-agallamh iomlán ag nochtadh féin fhuath Amis.
