Ó luaigh Dennis an Cros úd anuraidh, táim fiosrach faoi liacha úd Baile an tSagairt. Mar sin, nuair a fuair mé deis, chuaigh mé á lorg. Bhí mé i bhfeighil m'iníon, agus í á iompair agam. Shúil muid amach fán gcósta, ag tosú ag an Cúilín san Daingean; tá cosán deas fán gcósta ar fad uaidh sin, timpeall ar Óstán na Sceilge agus amach go dtí an teach solais. Chas muid isteach fán bhóthair ansin. Lorg, rian ná comhartha ní raibh. Ná duine le ceist a chuir air. Bhí tuairim fíor-gharbh agam cá raibh an áit, ach sin a raibh ann. Ba leor sin dom cinneadh casadh ar dheis isteach i mbóthar. Bhí aosánach ag obair ar tigh ann, ach ní raibh tuairim aige cad a bhí á lorg agam. (Sílim anois gur mb'fhéidir go raibh gliceas Ciarraíoch i gceist).
Lean mé orm píosa beag eile mar sin féin, agus chonaic an méid atá sa ghrianghraf thuas i lár goirt mhór. Bhí rud bán ag lonrú i gcúinne amháin; cheap mé gurbh dócha gur fógra stáit a bhí ann. Ní raibh aon fhógra ar an geata seachas "Beware of the Bull" agus an gnáth séanadh freagrachta. Ach ba léir nach raibh aon eallach sa ghort, mar sin chuaigh mé sa seans. Agus, fógra a bhí ann:
mar a deir an fógra, is mulláin seachas liacha atá i gceist. Bhí na inscríbhinní sách deacair le feiceáil; agus ní bhfuair mé an ceann a bhí á chíoradh againn. Tá na clocha sách beag; agus, gan amhras bhí iníon a bhí ag éirí mífhoighneach agam; agus mé gan aon trealamh a chuideoidh liom na inscríbhinní a léamh. (Uair eile, b'fhéidir). Mar sin, thrasnaigh muid go dtí taobh eile an ghoirt, a thug amach ar an N86 muid. As sin, ar aghaidh ar chúlbhóithre go dtí an Daingean arís - go Sráid Eoin.Dhá uair go léith a thóg an camchuairt. Agus bhí faobhar ar mo ghoile...is maith an rud go bhfuil an Daingean breac le proinntithe!
