Na Cnocadóirí cois cuain

Bhí mé fhéin agus mo mhac amuigh aréir leis na Cnocadóirí ar cheann de na siúlóidí gairide atá ar bun le linn an samhraidh.

Nollaig a bhí ina threoraí ar an gceann seo. Thosaigh muid amach ag stáisiún DART Cill Iníon Léinín, agus a siúl suas lána chuig Ascal Marino. (Tá logainmneacha Iodálacha fairsing sa cheantar seo - shamhlaigh daoine an bá a bheith cosúil le bá Napoli - féach ar chlé do bhlaiseadh den radharc.) Is anseo atá iarsmaí mainistir Chill Iníon Léinín. Tá geata faoi ghlas idir an bhóthar agus iad, ach tarlaíonn sé eochair a bheith ag Nollaig dó, agus bhí muid in ann radharc cheart a fháil ar an áit. Fothrach séipéil i lár reilig atá ann, ach gné nó dhó spéisiúil istigh, ina measc cros cloiche a bhfuil an cuma air go raibh fíor daonna air, ach bhí sé ró shíonchaite le aon rud a dhéanamh amach. Uaidh sin leanamar ar aghaidh tríd dúnárais lucht rachmais gona balla arda agus geataí a cheil an radharc. Feadh Bóthar Chnoc Chill Iníon Léinín chomh fada le Bóthar an tSratha Mhóir (ceann den bheagán ainm nach leis an Iodáil a bhaineann sé). Ag cúinne an bhóthair seo agus Bóthar Vico atá áras an cheoltóra cáiliúil Bono - agus geata an tí agus na fógraí bóthair clúdaithe le graifítí a lucht adhartha!

Ó Bóthar Vico lean muid ar aghaidh go dtí Bóthar Victoria agus suas go dtí an sráidbhaile beag. D'fhág muid an bóthar ansin agus chas isteach sa pháirc thart ar Chnoc Cill Iníon Léinín agus Dheilginse. Ní fada go raibh an barr bainte amach againn, agus chaith muid ár gceapairí ann. Thóg mé an pictiúr ar dheis le m'fhón póca - bhí sé tirim mar a raibh muide, ach ba léir go raibh sé ag clagarnach áiteanna eile sa chathair! Lean muid ar aghaidh i dtreo cairéil Dheilginis  - tá iarracht den bhfásach ag baint leis an gcuid sin den siúl, in ainneoin an áit a bheith timpeallaithe ag tithe lucht rachmais.  Meascán dheas de chrainn leathan duilleacha agus giúise, agus fraoch, raithneach agus aiteann. Anseo is ansiúd, meall eibhir ag gobadh as an ithir. Áit thábhachtach do dhreapadóirí is ea an chairéal, agus bhí buíon nó dhó gníomhach ann agus muid ann. Bhíomar ar ais ansin ar an mbóthar, i ndiaidh dúinn siúil ar feadh píosa ar na Ráillí - conair an 'iarnród atmaisféarach' a bhí ann tráth chun an eibhir ón gcairéal a thabhairt síos go Dún Laoghaire, áit ar úsáideadh a lán de chun an chuan a thógáil. Táim measartha cinnte gur chomhtharlú é gur "Bóthar Ardbhrú" ab ainm don Bóthar ar a raibh muid nuair  a d'fhág muid na ráillí. Agus muid ag dul i dtreo sráidbhaile Dheilginse, chuaigh muid thar 'Summerfield House', áit a raibh James Joyce ina oide tráth, agus atá luaite i Ulysses.
Bhí deoch againn i Finnegans, in aice an Stáisiún DART.
Tráthnóna thar a bheith taitneamhach, siúlóid dheas, comhrá deas. Ní raibh de mhairg orainn ach clár amscaí ama Bus Átha Cliath a d'fhág gur shroich muid Bré díreach in am chun faire ón ndroichead thar an iarnród ar ár bus go Baile an Chinnéidigh ag imeacht. Agus bhí orainn fanacht 40 nóiméad eile don gcéad cheann eile - rud a d'fhág go raibh sé mós déanach faoin am ar shroich muid an baile.