níl againne á fhógairt ach Críost a céasadh. Col a ghlacann na Giúdaigh leis sin agus is díth céille é dar leis na gintlithe;
Féile ardú na Croise a bhí ann ar an gCéadaoin. Bhí deis agam freastal ar liotúirge ar leith le beannú agus adhradh iarsma den gCros.
Teagasc agus cleachtas na hEaglaise ná go bhfuil intinn, anam agus colainn ag an nduine agus go bhfuil gá freastal ar gach gné de sin sa liotúirge. Sé sin, go mbíonn tábhacht le gothaí chomh maith le briathra. Agus mar a dúirt an té a dúirt Bis orat qui bene cantat. (Déanann an té a chanann go maith urnaí faoi dhó).
Faraor níl an tíolacadh agam chun canadh go maith, ach is féidir liom éisteacht. Bhí cór ann, ag canadh na hiomann a bhaineann leis an gCros, iomann ársa ón séú aois. Agus á gcanadh sa Laidin. Tá ardú meanman le fáil ina leithéid (agus nuair atá fáil, mar a bhí, ar aistriúchán na bhfocail, lón marana).
Tá an Eaglais in Éirinn bocht ó thaobh na healaíne de bharr go raibh sí faoi chois. Tá formhór na foirgnimh nua le hais eaglaisí na Mór Roinne agus is minic gur kitsch an ealaín. Tuigim go bhfaigheann daoine áirithe sólás ó na dealbh a bhfuil cleachtadh orthu, ach is dris cosáin domsa a leithéid. (Scothaicmeachas, b'fhéidir).
Ach tá an ealaín in Eaglais Mhuire Banríon na Síochána i mBóthar Mhuirfean, áit a raibh mé, cuanna.
Fuair mé ardú céadfaí agus (tá súil agam) ardú anama ó na gnéithe go léir, fiú ón túis, cé go gcuireann sé as do mo leithéid de íospartach fiabhrais léana go minic!
Crux fidelis, inter omnes
arbor una nobilis:
nulla silva talem profert,
fronde, flore, germine.
Dulce lignum, dulces clavos,
dulce pondus sustinet.
A Chros dílis, i measc na gcrann
an ceann is uaisle:
Níl do shárú i mbláth
Ná duille ná toradh ar fáil.
Adhmad milis is tairní milse
Ualach milis arna iompar
