Fireann ? Tic!
Aois mhíleata? Tic?
Gan grinnfhiosrúchán? Tic!
B’shin mise. Teite ó léithe Éireann na luatha nóchaidí.
Díreach céimnithe.
Ag tógáil poist Ghearmánaigh, ar phá níos ísle.
Ag suirí lena n-iníonacha. (Mheall mé ceann acu!)
Schwerin 1992. Seolta amach ag obair ar tram.
Mise agus innealtóir díolacháin. Ossi eisean.
Bainisteoir áitiúl ag cásamh an t-athrú saoil.
An áit á líonadh ag Ausländer!
Ausländer is ea mise, arsa mise.
B’ea. Bhí ormsa éirí um a ceathair cúpla uair chun seasamh sa scuaine.
Aufenthaltserlaubnis le hathnuachan, gach trí mhí i dtosach.
Sa scuaine liom clann clainne na Gastarbeiter a mealladh anoir sna seascaidí.
A rugadh agus a tógadh i mBeirlín. Ach ba Ausländer iad.
Agus i mbaile a muintire, ba Almans iad – Ausländer freisin.
Ar ball, cuireadh oifig ar leith ar bun. Lucht an Comhphobail (ní raibh na lár Eorpaigh ann fós)
Saoránaigh SAM, Iosrael, Cheanada. Na Ausländer maithe.
Bhí mise ceart go leor, arsa fear Schwerin fosta.
Na rudaí nach ndúirt sé ach a thuig mé:
Níorbh Fidschi mé. Ná Kanake. Ná Türke. Ná Polacke, fiú.
Bhí mé geal. Bhí mé togha.
Ón Afraic aithreacha nianna mo mhnaoi.
Mischlinge. Thall.
Abhus, caitear dúchas a máthair le mo chlann.
Mischlinge iadsan, fosta.
Fuaireas swastika as marla, ar an gcarr lá. Éasca le baint.
Ní raibh na maslaí chomh héasca céanna le baint, ó anam mo mhic.
Ní rud nua é. Thugtar poo-face ar scoil ar mo dheirfiúr uchtaithe.
Athair ón Ind aici.
You don’t get to be racist and Irish?
Táid inár measc mar sin féin.
Iadsan nach ngéilleann gur duine is ea duine.
Cuma dubh bán ná riabhach.
Cibé, mar a dúirt de Gaulle le méara a bhí buartha faoi “iadsan” ag brú isteach:
«Mon cher, vous êtes un bourgeois : l'avenir est au métissage.»
A chara, buirgéiseach tú: leis na daoine breaca an todhchaí!
Dorn san aer do na daoine breaca!
Píosa a scríobh mé do Reic tamall ó shin. Cloisim anois go raibh feidhm á bhaint ag Teachta Dála as fuighle fuatha agus amhrais lucht mioscaise an eite dheis sa Dáil. Ní maith sin.
