 | |
| Córas uisce Chnoc Mheilearaí |
Bhí cosán beartaithe agam do mo shiúlóid sna Cnoic Mhaoldomhnaigh, Slí Dhéagláin a leanacht go dtí pointe áirithe agus ansin gearradh trasna agus siúl fá na beanna. Ach ar mo shlí suas thug mé faoi deara slabhra taiscumair, agus bothán cuanna cloiche. Ansin chonaic mé go raibh conair go dtí an foinse marcáilte, agus go raibh an foinse marcáilte ar mo léarscáil ag cumar trí sruthán faoi bhun Cnoc na gCnámh. Bheartaigh mé an cosán a leanacht agus dreapadh uaidh sin.
Thug mé faoi deara go raibh an t-uisce anois i trinse a bhí gearrtha díreach trasna an portach. B'fhéidir troigh ar leithéid agus doimhne, leacracha faoi agus ar na taobhanna. Leac mar droichead thairis anois is arís.
De réir mar a tháinig mé i ngaireacht don bhfoinse, bhí m'ionadh ag borradh. Bhí an cuma air go raibh an uisce ag dul in aghaidh an fána. Agus bhí.
Ní raibh aon inneall i gceist áfach, is leor an domhantarraingt agus sruth an trí feadán ón sliabh chun an cnoc a shárú.
Éacht innealtóireachta a cuireadh i gcrích, dar leis an leabhrán staire a cheannaigh mé sa siopa féiríní sa mhainistir, ag an bráthair Vincent Stapleton in 1887. Ní hamháin gur chuir an scéim fíoruisce ar fáil do na manaigh agus a bhfeirm ach bhí trealamh á thiomáint ag cumhacht an uisce - go díreach, agus go hindíreach tríd aibhléis a ghiniúint.
Ní cosúil go raibh aon oiliúint foirmiúil ar an mbráthair ach tá sé follasach go raibh samhlaíocht agus bua aige.
Do chum glóire Dé....
