Ní Döner go harán

Mhair mé i mBeirlín sna 1990í. Sé Beirlín, ó thaobh daonra de, an chathair leis an líon is mó Turcach ina gcónaí ann, seachas Istanbul. Bhí siopaí dá gcuid ann, ceantair iomlán inar mhair Turcaigh amháin. I mBeirlín a forbraíodh an Döner kebab. ('feoil rósta ar bior atá ag casadh').

Is iomaí Döner mit Schafskäse und schärfe Soße (Le cáis caora agus anlann spíosrach) a d'ith mé. Tar éis babtha óil sa tábhairne ach go háirithe.

Ar ndóigh, tá díoltóirí Döner fairsing abhus anois. Ach tá locht mór amháin orthu, dar liom. Níl an an t-arán ceart acu.

Ceathrú de bhuilín aráin cruinn atá um Döner i Beirlín. 

Tiubhas thart ar cm ann. Ní thaitníonn Döner i bpita liom. Tá an t-arán ró thanaí. 

D'oscail siopa nua i Portobello, ar imeall lár na cathrach. Berliner Kebab. 

Bhí amhras orm féin, agus níor thaobhaigh mé an áit. Ach dúirt duine de mo lucht aitheantais liom, Berliner go smior, go raibh na kebab mar is cóir. Bhí deis agam inné a thuairim a dhearbhú dom féin. 

Shocraigh mé ithe sa phroinnteach, tá sé cineál deacair kebab lán a ithe agus tú ag siúl! Go háirithe nuair atá carn mór glasraí, cáis caora mionaithe agus feoil san arán atá gearrtha sa lár. Meascán uaineoil agus circeoil a roghnaigh mé. Bhí gach rud úr blasta. Níor fhág mé puinn i mo dhiaidh. 

Beidh mé ar ais.... 

An der schönen blauen Donau

Ag tús mhí Iúil chaith mé cúpla lá i Vín. Bhí córas dar gcuid le cuir faoi thástáil inghlacthachta ar an láthair ag an soláthraí seirbhíse aerthráchta thall. Ach seachas ag an aerfort, is i lár na cathrach a bhí an seomra ríomhaireachta (agus na stiúrthóirí aerthráchta). D'eitil mé amach an lá roimh ré, agus bhí mé ag cuir fúm in óstán i bhfoisceacht fiche nóiméad siúlóide den ionad.

Ní raibh bialann san óstán agus bhí sé sách mall agus mise sach ocrach - ní raibh eitilt dhíreach ar fáil. Chuaigh mé ag lorg proinntí.

D'aimsigh. Bhí an biachlár breac leis an bhfocal Eierschwammerl. Focal deisceartach, mar a thugann an iarmhír -erl le fios. Focal nach raibh agam, dá réir. Cantarnaid (cineál beacáin). Bhí eierschwammerlgulasch agam. Agus mar mhilseog palatschinken Boihéamach (pancóg beagáinín ramhar). Blasta. Leann leis. Chodail mé go sámh. 

Ní raibh bricfeasta san áireamh san óstán. Bhí 20€ ar an mbuffet. Bhí an-amhras orm go mbeadh ar mo chumas díol 20€ de bhia a chaitheamh don céadphroinn. Ar ámharaí an tsaoil bhí bácús béal dorais. Ceapairí agus cácaí agus caife ar fáil. Fuair mé dhá ceapaire blasta, ciste agus caife ar leath costas an óstáin. D'fhoghlaim mé focal nua i. Verlängerter espresso. Espresso agus fad curtha leis. An rud ar a dtugann Iodáiligh go díspeagúil americano air. 

Bhí mé réidh don obair. Cúpla nóiméad siúl tríd fásach stroighne, go leor tógáil ar bun. Léarscáil Google á leanúint agam. Mearbhall orm. Bhí lána ar an léarscáil ar theip orm é a aimsiú. Go dtí gur thuig mé gurbh gá dom dul tríd an stáisiúin U-bahn. Bhí scríobaire spéire agus fógra Austro Control romham. Sheol mé tcht chuig an té a raibh mé le bualadh leis, agus isteach liom. Sheol an concierge suas go dtí an fiche naoú urlár mé. Ach ní raibh tuairim ag an bhfáiltiú ansin céard le déanamh liom. Agus ní raibh siad cinnte faoi ainm mo dhuine fiú. Fuair mé tcht ansin uaidh ag fiafraí cá háit go baileach a bhí mé. San foirgneamh mícheart. Ní raibh sascríobaire spéire ach aos riaracháin. Foirgneamh íseal ó na seachtóidí ar thaobh eile an bhóthair a bhí mise ceaptha a aimsiú.... 

D'éirigh linn dul tríd na tástálacha riachtanacha gan mórán stró. Idir eatarthu bhí lón blasta againn. Bhíomar réidh le clár an lae go luath, rud a thug deis dom roinnt oibre a dhéanamh ar thogra eile (Is maith ann idirlíon agus líonra fíorúil príobháideach). Rud a laghdóidh an carn a bheadh ag fanacht orm ag baile. Bhí misean tugtha ag mo nuachar dom, mar sin thart ar a ceathair thug mé aghaidh ag lár na cathrach agus siopa leictreonach. Turas in aisce a bhí ann, ar an ndrochuair. Thug mé aghaidh ansin ar Ardeaglais Stiofáin. Agus mé ag iarraidh dul isteach i gcorp na hEaglaise fiafraíodh díom an chun Aifreann a éisteacht a bhí mé ann. Thapaigh mé an deis. Féile Thómais Aspal a bhí ann, agus ceol cóir agus orgain leis an Aifreann. Deirtear gur faoi dhó a dhéanann an té a chanann go maith (Bis orat qui bene cantat). Níor dheonaigh an Tiarna bua an cheoil dom, ach ardaíonn ceol sollúnta eaglaise mo chroí is m'anam. (Is annamh ceol maith i séipéil na hÉireann agus is fíor annamh comhcheoil an lucht freastail. Íarmhairt ar na péindlíthe, dar liom. Fearacht an easpa leithéidí Ardeaglais maisithe álainn Stiofán - ardú anama eile. 

Bhí misean eile tugtha dom ag bainisteoir na hoifige. Dul chuig siopa ar leith agus trí bhosca de rogha milseáin an Bhanimpire Sissi a chrochadh liom di. Thug sí fainic dom go raibh siad daor ach gheall sí íoc astu. Bhí leis. Trí bhosca 45g de shailchuacha siúcraithe ar 50€....

Ba luach níos fearr ar airgid an Kaiserschmarrn le plumaí a bhí ar fáil san siopa céanna. Ach níorbh leor é sin chun m'ocras a mhúchadh. Thosaigh mé ag siúl ar ais i dtreo an óstáin, bialanna fán mbealach á iniúchadh agam. Bhí fonn orm bia na háite, nach bhfuil fáil sa bhaile a ithe. Bhí fúm Leberknödelsuppe (Brat le meall ae) agus Wienerschnitzel (gearrthóg laofheola buailte ána thanaí agus clúdach grabhróga aráin air). Bhí toradh ar mo thóraíocht. Bhain mé sult as an mbia agus an coirm rua áitiúil. Sailéad fataí in ola (seachas maonáis a bhfuil gráin agam air) mar anlann leis an Schnitzel. Agus roinnt duilleoga úra. Shiúl mé ar ais go dtí an óstán síoch sách sásta. 

Tár éis céadphroinn ón mbácús arís chuaigh mé ar ais chun na hoifige. Bhí tástáil níos leithne, chun an idirphlé leis an gcóras iomlán ina raibh an freastalaí le bheith mar chuid de. Chuige sin bhí nasc le déanamh ó samhail de stáisiún oibre stiúrthóir aerthráchta i Vín, tríd trealamh s'againne go dtí saotharlann promhaidh Eurocontrol i mBretigny na Fraince. Áit a raibh saineolaí agus samhail eitleáin faoi smacht aici. Arís, d'éirigh thar barr leis an gclár promhadh. Tar éis lóin bhí deis agam obair de mo chuid féin a dhéanamh, cuireadh seomra ar fáil dom. Bhí seomraí eile timpeall, leapacha iontu do na stiúrthóirí aerthráchta. Tá fiacha orthu sos a ghlacadh cúpla uair le linn an seal oibre - tá sé mós tuirsiúil bheith ar tinnil i gcónaí, agus ní ceadmhach go gclisfeadh ar airdeall stiúrthóra, atá freagrach as eitleáin a choinneáil fad sábháilte óna chéile. 

Rinne mé roinnt oibre, agus thug aghaidh arís ar an Stefansdom. Is amhlaidh go raibh an túr díreach tar éis iamh nuair a tháinig mé amach as an Aifreann an tráthnóna roimhe. Mar sin d'fhéach mé chuige go raibh mé ann luath go leor chun an 343 céim suas a chuir díom, agus anuas arís. Bhí mé ag bárcadh allais faoin am a bhain mé an barr amach. B'fhiú an radharc é. Bhrostaigh mé síos an staighre bhíseach arís, baiclí ag dul tharam ar an slí agus gan ach slí ar éigin dul timpeall orthu. 

D'éist mé Aifreann arís. 

Shocraigh mé ansin go mba cheart dom féachaint an abhainn mar a tuairisc an Danóib álainn gorm. Seachas siúil léim mé ar u-bahn. Agus nuair a bhí an Danóib bainte amach agam lorg mé proinnteach ar a bruach. Bhí ceann gan a bheith ró fhada. Bia idirnáisiúnta seachas áitiúil, ach bhí ocras orm agus ba chuma liom. 

Ba fíon Ostarach a bhí agam leis, áfach, Grüner Veltliner, fíon geal tirim, an cineál is ansa liom. 

Bhí an radharc go deas thar géag den abhainn chuig oileán fada ina lár. Nuair a bhí ite agam, thug mé aghaidh arís ar an óstán. U-bahn i dtús báire. Tharla gurb é Schottenkirche, i. Eaglais na nGael ceann scríbe an u-bahn. Amach liom dá réir chun amharc thart. Bhí sé ró mhall, ar ndóigh, le dul isteach. Ach chonaic mé eaglais agus Mainistir ón dtaobh amuigh. 

Ar ais agus a luí ansin. 

Ba ardtráthnóna an lá dár gcionn a bhí m'eitilt, ach m'obair ann i gcrích. Tar éis céadphroinn ón mbácús rinne mé roinnt oibre i mo sheomra (arbh árasán aon seomra é dáiríre, le mionchistin, bord agus araile. Agus cathaoir ámóige...) 

Chun an aerfoirt ansin. 

Scroid eadra - Leberkäs, cineál builín feola ae, i Semmel (builín Ich beag aráin) agus Apfelschorle (cumasc sú úill agus uisce súilíneach). 

Eitleán, bus, bus eile, baile. 

Ag seo críoch eachtra Aonghusa cois Danóibe. 

Gleanntáin ghlas Ghaoth Dobhair

Shroicheamar na Doirí Beaga agus neart ama againn roimh Aifreann a 11:00. Tá rud éigin ar leith faoi Aifreann a éisteacht as Gaeilge - go háirithe nuair atá sagart bhríomhar machnamhach fearacht Brian Ó Fearraigh á léamh!

Tar éis an Aifrinn chuamar go cé Mhachaire Gathlán, ag amharc amach ar Ghabhla agus timpeall ar an gceantar. Chuamar ag lorg greim lóin. Bhí Arán in aice le Teach Sheáin Óig plódaithe. Ach bhí spás i gcaifé Kitty ar an mBun Beag. Agus bia iontach blasta. Úr agus réitithe go maith. (Fainic, áfach - ní ghlacann siad ach le hairgead tirim. Ar ámharaí an tsaoil, bhí a leithéid againn. Ní bhíonn, go minic).

Thug mise aghaidh ar an Earagail mar sin, agus d'fhan mo chomrádaí ag léamh sa charr agus ag amharc ar Dhún Lúiche agus Gleann Neimhe. Thart ar dhá uair a thóg sé orm an sliabh a dhreapadh - bhí mar a bheadh tranglam tráchta siúlóirí ar an gcosán bhreá atá déanta ag meitheal áitiúil. Ar an ndrochuair tá cuid de scriosta ó shin ag clagarnach báistí agus fuarlach tobann san abhainn. Tá súil agam go mbeidh maoiniú ar fáil don meitheal go luath chun é a dheisiú - agus go deimhin maoiniú leanúnach chun é a chothabháil. Obair mhór déanta acu agus é chun leasa na timpeallachta an brú siúil a bheith ar chosán shoiléir seachas creimeadh a bheith ar bun go fairsing faoi chosa na ndaoine. 

Bhí béile curtha in áirithe againn Tigh Dannie Mhinnie um a seacht. Cúpla uair an chloig roimhe sin. Thiomáineamar go dtí Rann na Feirste agus amach go dtí an Carraig Fhinn chun lán ár súil a bhaint as an dtírdhreach. 

Agus ansin chaitheamar féasta Tigh Dannie Mhinnie. Bia den scoth, réitithe go paiteanta don tsúil agus don ngoile. An proinnteach cóirithe mar a bheadh i dtigh mór anallód. Freastal éifeachtach. Coirm na háite á ól againn. 

Níl sé saor, ach tá luach maith airgid ann!

Bhí orainn taisteal ar ais ansin. Bhí ceo ag titim ar an ndrochuair, mar sin cé go ndeachaigh muid thart le Cnoc Fola, ní bhfuair muid na radhairc. 

Turas lae den scoth. 

Ag caomhnú milseacht na Bealtaine

Nuair a bhogamar isteach san teach seo, breis agus scór bliain ó shin anois, bhí sraith cufróg Leyland a fiche ar airde an tí ag bun an ghairdín. Bhí smacht níos fearr orthu ar taobh amháin den ngairdín agus fál déanta ann. Nuair a bhog muid isteach, fuair muid duine chun an barr a bhaint de na crainn, ach níorbh réiteach buan sin, d'fhás siad arís. Faoi dheireadh b'éigean iad a leagan ar fad. Ní cuimhin liom go beacht, thart ar 2009 sílim, a rinneamar sin. D'fhan stumpaí sa talamh agus an talamh féin crua clochach driseach. Ní garraíodóir mé ar aon nós. Scaoil muid leis. Le blianta beaga anuas tá an ghairdín imithe chun fiántas ar fad. Tá na leanaí fásta agus an trampailín mór groí a bhí sa ghairdín le fada ag éirí meirgeach. Bhí gá le gortghlanadh. An tEarrach seo fuair muid garraíodóir gairmiúil a rinne an bheart, an trampailín a bhaint óna chéile agus na driseacha agus fiántas a ghlanadh as. I gcomhairle le mo nuachar, d'fhág sé cúpla rud ag fás. Crann gingko a chuir muid féin. Rós. Tor amháin. Agus Trom a chuir na héin blianta ó shin.

Dhá bhliain ó shin rinneamar síoróip as dornán bláthanna uaidh. Bhí fúinn é dhéanamh anuraidh freisin, ach nuair a chuaigh mé chun na bláthanna a bhaint bhí na gasanna dubh le aifidí.

Tar éis don gairdín a bheith glanta, is cosúil gur tháinig breis fuinnimh san Trom agus tá fás rábach faoi. Bhain mé dornán bláth le déanaí, cé go raibh sé deacair teacht orthu. (Tá rún agam an chrann a ghearradh siar go géar an gheimhreadh seo chugainn. Tá súil agam nach mbeidh orm dul suas ar dhréimire luaineach chun fómhair milis a bhaint!) 

Ghearr mé líomóid orgánach saor ó chéir ina shliseanna. É sin agus caoga gram aigéad citreach anuas ar na bláthanna, tar éis na gasanna a bhaint daofa. Cileagram go leith siúcra a bheiriú i lítear go leith uisce. É a dhoirteadh ar na bláthanna. An t-iomlán a fhágáil ar maos sa dorchadas sa gharáiste ar feadh trí lá. An leacht a scaoileadh tríd criathar. Agus an síoróip a bheiriú arís. Isteach i gloiní glana. 

Anois, diaidh ar ndiaidh thart ar deich n-oiread uisce a chuir leis. Agus é ól. Blasta... 

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe, an turas abhaile

Ba sa cheobhrán a d'fhág muid slán leis an árasán in Orléans. Siúl thart ar ceathrú uaire tríd go dtí an stáisiún traenach. Fanacht ansin ar an TER go Páras Austerlitz. Turas métro go Gare du Nord. Fliuch i bPáras freisin. Aghaidh ar chaifé d'fhonn béile blasta deireanach a ithe sa Fhrainc.

Bœuf bourguignon agus Gloine fíona domsa. Pasta agus chocolat froid ag an déagóir. Agus arán.

Níor fhág muid blúire sna miasa. Café gourmand mar mhilseog, agus aghaidh ansin ar an Eurostar. Níor ghlac róbat teorainn na Fraince le pas saoránaigh faoi 18, mar sin bhí orainn dul sa scuaine eile, a bhí ag bogadh go mall. Ar ámharaí an tsaoil, nuair a bhí póilíní na Fraince curtha dínn againn scaoileadh isteach sa scuaine do róbat na Breataine muid. Slándáil ansin. Gan aon fhadhb. Bhí neart ama againn agus gan strus ag baint leis dá réir. 

Turas gan mórán eachtraí go Londain. Bhí oíche le caitheamh i Londain againn. Fionn in Éirinn ag cleachtadh ceoldráma. Óstán, mar sin, gar do Euston. Tube chuig Edgeware Road. Shílfeá ó na comharthaí agus an phobal ar na sráideanna go raibh muid i dtír Arabach! Daoine ag ól tobac as píopaí uisce i gcaifeanna cois sráide. Óstán aimsithe. Níor tháinig sé baileach lena thuairisc... Seomra san íoslach. Dhá leaba íseal. Fuinneog, ar a laghad. 

Na málaí droma a fhágáil ann agus amach arís. Ceoldráma. Blagmhír ar leith dlite do sin. 

Ar ais mall. Isteach sa leaba. Éirí moch. Óstán gan bricfeasta. Tabhairt faoi Euston. Caife Double Six gar dó. (Aimsithe ar Google!) Bricfeasta ceart. Coinneoidh ag dul muid. Ar ais go Euston. Nóiméad imní - Ticket restrictions luaite leis an traen díreach go Caergybi. Mura scaoilfí air muid leis an ticéad sail rail, bheadh an bád seolta. Go dtí an oifig ticéid. Dearbhú go mbeadh an ticéad togha. Faoiseamh. 

Turas gan eachtraí an uair seo. 

Seiceáil isteach, agus ar bhord loinge. Turas ciúin trasna Muir Éireann. I bhfad níos lú ar bord ar lá seachtaine ná mar a bhí ar an Satharn ag dul amach. Pizza don dinnéar. (Níl inmholta! Bog ina lár, ach choinnigh sé ag dul muid). 

Tuirlingt den mbád. Brú ama, toisc fonn a bheith ar an ndéagóir freastal ar rang damhsa um 19:15 i mBré. Mhothaigh an fanacht ar na málaí droma iontach fada. Tháinig faoi dheireadh. Bus isteach sa chathair. A thaisteal i línte nathrach, agus bhí oibreacha bóthair ann freisin. Am á ídiú. Sráid Amiens. Stáisiúin Uí Chonghaile. DART díreach imithe. Fanacht ar an gcéad ceann eile. Bré. Leathuair den rang fágtha. 

Agus ag sin críoch Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe. 

Beidh corr rud eile le blagáil, gan amhras! Turas iontach, neart lón machnaimh cruinnithe. Bia maith ite. Ealaíon agus taibhiú feicthe. 

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe - Orléans ar lean, Dé Luain

8ú Bealtaine, cothrom lae fuascailt Orléans trí bhíthin Jeanne d'Arc. Agus cothrom lae deireadh an Dara Cogadh Domhanda san Eoraip, fuascailt thiar. Mar sin, is le hAifreann sollúnta comórtha, ceiliúrtha san Ardeaglais ag Nuntio an Phápa a chuir mise tús le mo lá. Bhí maithe agus mór uaisle sibhialta agus míleata i láthair, agus cuairteoirí ionaigh ó bailte atá nasctha le Orléans. Daoine feisithe i bhfeisteas na Meánaoiseanna. Mná a ghlac páirt Jeanne i mblianta eile le chochaill orthu leis an mana "Jeanne pour un jour, Jeanne pour toujours". Ceol ó chór agus pobal, agus dhá orgán.

Bhí an t-eaglais féin maisithe le meirgí na gcaptaen a bhí le Jeanne an lá úd - ina measc an meirge a bhronn an Rí ar theaghlach d'Arc nuair a d'uaslaigh sé iad tar éis an bhua.

Bhí mise thiar ag bun an tséipéil leis an daoscar slua gan chuireadh (ach bhí mé ann luath, mar sin fuair mé suíochán!) 

Tar éis an Aifrinn d'fhill mé ar an lóistín agus d'itheamar bricfeasta. Ansin d'fheistigh muid muid féin ar an modh meánaoiseach agus thug aghaidh arís eile ar an margadh. 

Cheannaigh muid roinnt féirín, bia agus deoch, agus bhí deis againn amharc i gceart ar na ridirí i mbun troda.

Bhí neart cathú ann... 

Chualamar roinnt ceoil, agus cuid de seo puipéid agus an taibheoir ag magadh go graosta faoi beirt fhear a phioc sé as an lucht féachana, ag déanamh cleamhnais mar dhá lena bhanphrionsa. Ceal argot bhí an greann ceilte orainn agus shleamhnaigh muid chun siúl chun amharc ar na paráid. Dlitear blagmhír dá gcuid féin do sin. Bhí sé i gceist againn triail a bhaint as bialann Viêt don dinnéar, ach ó tharla nach mbeadh siad oscailte go dtí 19:00 chuaigh muid ar ais seal go dtí an margadh, ar thóir greim gasta agus braon óil. Agus fuair Freddie bráisléad lenár sloinne in ogham greanta air, déanta ar an láthair. 

Rug an paráid ag filleadh orainn agus bhí orainn fanacht tamall ag amharc ar pharáid laghdaithe, mar go raibh ár lóistín ar an dtaobh eile den mbóthar. Bhí fear áitiúil iontach oibrithe, cónaí air ar an dtaobh eile den mbóthar. La France est merde, Ní tharlódh seo in aon tír eile,... Níor thuig mé mórán dá racht.

Faoi dheireadh bhí an paráid thart agus cead an bóthar a thrasnú. Chuir muid gnáth feisteas orainn sa lóistín agus chuaigh ag ithe. Bhí mo shúil níos mó ná mo bholg, agus níor éirigh liom an babhla mór Pho a chríochnú - anraith piobrach le feoil agus núdal. 

B'shin deireadh lae agus an lá deireanach in Orléans. Ar ais chuig an lóistín linn, fuílleach an cidre a cheannaigh mé a ól, agus codladh. 

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe - ag urnaí ar lorg Jeanne

D'fhonn ligean don déagóir coladh amach, shleamhnaigh mé as an árasán go han mhoch ar maidin. Bhí an baile ana chiúin! Bhí rud éigin suaimhneach faoi bheith ag siúil sráideanna folmha. Dúirt Google liom go mbeadh Aifreann á rá i Notre Dame des Miracles um a 8:15. Bhí rún agam é a éisteacht. Tar éis an tsaoil, ó tharla gur Jeanne d'Arc is cúis leis an bhféile, ina bhfuil margadh Meánaoiseach, a mheall anseo muid, is cineál oilithreacht an iomraimh seo.

Cé gur dealbh ársa atá san scrín, ní hé an dealbh céanna atá ann, dealbh a bhí ársa in aimsir Jeanne ach a scriosadh i dtine i 1666. Ach fearacht a réamhtheachtaí, dealbh dubh atá ann.

Más dubh mé, is sciamhach, a mhná Iarúsaileim; mar bhotha céadair, mar bhéalscátha Sholaimh.

Laoi na Laoithe 1:5 

Dúirt mé roinnt paidreacha agus shocraigh fanacht ar an Aifreann tosú. Bhí roinnt daoine eile ag déanamh amhlaidh. Ach ní raibh aon radharc ar shagart. Faoi dheireadh, chuir bean ceist ar fear go raibh cuma ar eolais air. An chéad Satharn a bhí ann, tiomnaithe don Ghiniúint gan smál, agus is um a haon déag a bheadh Aifreann. 

Mar sin chuaigh mé sa tóir ar boulangerie agus caife. Caife allongé (i. Uisce tríd) agus croissant úr ón oigheann. Agus baguette agus dhá pain au chocolat le breith liom. Tá arán úr iontach! D'ól mé an caife ar mo shuaimhneas, ag blagáil ar mo ghuthán! 

Bhí sé fós pas beag luath an déagóir a mhúscailt, mar sin lean mé orm ag fánaíocht. 

Thug mé cuairt ar an Ardeaglais. Tá sé maisithe le meirgí na captaen a bhí páirteach i feachtas Jeanne le Orléans a fhuascailt. Agus macasamhail a meirge féin (atá caillte) ar an altóir. 

Tar éis beagán eile fánaíochta agus siopadóireachta d'fhill mé ar an árasán do bhricfeasta leis an déagóir. 

Ina dhiaidh sin d'fhill mé ar Notre Dame des Miracles, don Aifreann. Bhí cantóir ann chun an pobal a stiúradh agus a spreagadh i mbun ceoil. Rud atá fíor annamh in Éirinn, cantaireacht bhinn san Aifreann. Fearacht an easpa troscán bóithre creidimh, ding eile a chuir na péindlíthe idir cultúr Chaitliceach na hÉireann agus na Mór Roinne. An dlaoi mullaigh - cóiriú shollúnta ar an Ár nAthair a rinne Rimsky Korsakov! 

Is ardú croí agus meanma a leithéid de shearmanas, fiú má bhí mé ag streachailt gach a dúirt an sagart a thabhairt liom. 

Chas mé leis an déagóir gar do speisialtóir Bandes dessinées, bhí mé tar éis ceist a chur agus ní bheadh siad oscailte ar an Domhnach ná an Luain, lá saoire. 

Bhí gach cineál bande dessinée ann. Ní hamháin Mangas na Seapáine, agus aithris Eorpach orthu, ná greannáin na hEorpa agus Meiriceá, ach leabhair staire, polaitíochta agus eacnamaíochta fiú. 

Chaitheamar tamall maith ag póirseáil ann. Agus sin uachtar reoite. Bhí taispeántas ealaín comhraic le bheith ar chearnóg áirithe agus chuaigh muid ansin ar thóir uachtar reoite. Ar an ndrochuair, bhí siopa leabhair agus earraí páipéar ann freisin... 

Pluais Aladdin de shiopa, don leabharbhách. Shíl mé an tríú leabhar Izzo a fháil ann, ach ní raibh sé i stoc. Mheall fógra ar leabhar mé, gurb é a spreag 1984 Orwell. Cheannaigh. 

Is uraiceacht ealaín comhraic seachas taispeántas a bhí i gceist dáiríre leis an méid a bhí ar bun. Cineál leadránach ag amharc air, agus mar sin thug muid aghaidh ar an sprioc a bhí againn an chéaduair, cúis ár iomraimh - an Aonach Meánaoiseach. 

Bhí bothanna den uile shórt ann. Neart bia agus deoch. Cheannaigh muid punt brioscaí... Seo thíos sciar acu. Agus cineál macrons ársa, níos gairbhe ná ábhair an tsiopa, ach blasta. 

 

Bhí gabha airm ón tSeic ann, ceardaithe adhmaid agus leathair, ceoltóirí. 

Agus roinnt daoine faoi arm agus éide a chuir taispeántas troda ar bun. Ceoltóirí freisin, cé nár chualamar mórán ceoil. 

Sampla maith den seánra. Cé go raibh furries ann freisin ar chúis diamhair éigin. 

Bhí sé meirbh i lár an tslua agus d'imigh muid go dtí bruach an Loire ar thóir fuarú. Ach ní raibh foscadh ann...

Ar ais go dtí an árasán, mar sin. Idir an dá linn bhí dinnéar orduithe ag Freddie tríd an aip Too good to go. Tar éis cupán tae chuaigh muid sa tóir ar an mála iontais Afracach a bhí ceannaithe againn ar 6.66€.

Rís, anlann nár thuig mé bun nó barr cad a bhí ann, agus sciatháin agus cosa sicín. Rinne béile breá ar ball, ateite san micreathonn. (Drogall orm aon chócaireacht a dhéanamh in árasán aon seomra de bharr an boladh!) 

Ár scíth a ligean, ansin. 

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe - aniar arís.

Go mall oíche Céadaoin fuair mé teachtaireacht ón lóistín a bhí in áirithint in Orléans agam ag iarraidh orm glaoch air. Rinne mé amhlaidh ach chlis ar mo chumas Fraincise agus d'iarr mé air teachtaireacht whatsapp a sheoladh chugham as Béarla. Is amhlaidh go raibh fadhb acu le míola leapa, agus go raibh orthu an lóistín a dhúnadh ar feadh deich lá! Agus ní raibh malairt aige le tairiscint dom. Is cosúil go raibh an créatúir é féin thar lear agus é deacair aige rudaí a reáchtáil. Bhí amhras orm go n-aimseoinn lóistín ó tharla Féile ar bun in Orléans (an chúis go rabhamar ag dul ann sa chéad áit). Ach buíochas le Dia d'aimsigh mé áit ar Booking.com ar mórán an chostas céanna, cé go raibh sé pas beag níos lú.

De bharr go ndearna mé meancóg an chéad lá ag cuir traenacha in áirithint go dtí an stáisiún mícheart i dtosach, agus ansin gan a bheith in ann ceann acu a athrú, bhí an turas aniar níos casta ná ba ghá. 

Thug ar n-óstach go stáisiún Lannion muid ar a bhealach chun na hoibre. Bhíomar breá luath, agus deis againn ceapaire an duine don turas a cheannach i mboulangerie. (Arán úr na Fraince, deirim leat!). Turas gairid ansin - ceathrú uaire nó mar sin - ar TER go dtí Plouaret Tregor. Deich nóiméad eile ar TGV go Guingamp. TGV a bhí ag dul go Páras, dá mbeadh an ticéad cuí againn....

Bhí fanacht dhá uaire orainn i Guingamp ar an TGV a bhí in áirithint agam. Ar ámharaí an tsaoil bhí café transa ón stáisiún. Ghiorraigh caife agus cidre (i cupán!) an fanacht. Seacláid te agus tae glas i gcás an déagóra. 

TGV "saor" (nach raibh mórán níos saoire) ó Guingamp go Páras Montparnasse. Lán le leanaí - tráth saoire atá ann i gcodanna den Fhrainc. Montparnasse plódaithe dá réir. Chinn an déagóir gurb fhearr leo dul díreach ar aghaidh go hOrléans seachas aon turasóireacht a dhéanamh i bPáras.

Ar aghaidh linn dá réir go dtí Austerlitz. Chlis orainn foinse uachtar reoite a aimsiú. Ach d'aimsigh an déagóir onigiri agus bhí sásta.

Bhí an traein go Orléans plódaithe go maith, ach d'éirigh linn suíocháin ar aghaidh a chéile a aimsiú. Uair an chloig a thóg sé orainn go Orléans. Ceathrú uaire siúl go dtí an lóistín, i lár na sean cathrach. 

Chuamar ag lorg uachtar reoite ach a d'fhág muid na málaí san árasán aon seomra. D'aimsigh muid béile! (Agus pastis).

Bhíomar spíonta go maith mar sin d'fhill muid ar an lóistín i ndiaidh an mbéile.

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe - Clocha agus Crêpes

Bhuail mé le m'óstach, a bhí tar éis maidin oibre a dhéanamh i Lannion (mo dhála féin, bíonn sé idir baile agus oifig). D'fhilleamar ar an dteach áit a raibh a athair tar éis béile breá a réiteach le fuílligh. 

Bhí roinnt cur agus cúiteamh ansin faoi céard le déanamh, agus socraíodh go rachadh na seantuismitheoirí ag bailiú Freddie agus a cara ón lycée, agus go dtabharfadh Guillaume mise ag turasóireacht! Bhí mé tar éis teacht ar Menhir St Uzec (< maen hir na Briotáinise, a chiallaíonn cloch fhada). Níl aon amhras ach go bhfuil sé fada! Rinneadh é a "Chríostú" san 17ú aois, cros ar a bharr agus uirlisí na páise greanta ar aghaidh na cloiche. 

Uaidh sin chuaigh muid go Île Grand / Enez Veur / Inis Mór. Tá cromleach - allée couverte ansin freisin. 

Agus tor eibhir cois cósta óna bhfuil radharc iontach. Shiúlamar píosa beag cois cósta roimh filleadh ar an gcarr. Ar an mbealach ar ais chuaigh muid go dtí séipéilín St Uzec. Níl sé in úsáid mar séipéal níos mó, ach murab ionann agus na séipéilíní eile a chonaic mé, bhí sé ar oscailt! Tá cumann a thugann aire dó agus a rinne athnuachan air. Agus ar roinnt dealbh daite ó na Meánaoiseanna atá ar taispeáint ann. 

 

Bhíomar le galettes a ithe um thráthnóna, agus bhí mé go láidir den tuairim go raibh cidre de dhíth chun dul leis. Chuamar san tóir ar an dtáirge áitiúil - ó Cidrerie du Legeur. Bhí sé feicthe againn go raibh a siopa féin dúnta, ach bhí fhios ag Guillaume go mbeadh fáil air i siopa Bio. Fuaireamar dhá bhuidéal agus táirge eile dá gcuid freisin, sú úll súilíneach. 

Ar ais chun an tí ansin. Rinne gach duine a galette agus a crêpe féin, agus d'éirigh liom gan praiseach iomlán a dhéanamh de! Proinn fíorbhlasta, agus comhrá bríomhar mar anlann leis! 

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe - comhluadar, ceol, cóisireacht

Nuair a bhailigh m'óstach i Trébeurden mé d'fhilleamar ar an tigh agus bhí béile breá againn - Andouillette - ispín a bhfuil blas láidir air, agus frites déanta ar an modh Beilgeach.

Bhí rudaí cloiste agam faoin andouillette cheana, agus tá blas agus boladh uaidh ach níl sé chomh láidir le duán, abair. Sin ráite, tá fiabhras léana ag cuir as dom agus níl mo shrón chomh híogair céanna. Ach d'ith an déagóir gan dua é, mar sin... Baineann andouillette le ceantar Arras, áit arbh as d'fhear an tí.

I ndiaidh lóin chuaigh muid chun cara Freddie a bhailiú óna rang marcaíochta. Ní raibh sí réidh teacht linn áfach, mar sin chuaigh muid ag spaisteoireacht beagán. Fiú ansin ní raibh sí réidh - bhí sí tar éis a bheith ag siúl lena láir agus le cara agus a capall, bhí cúraimí le déanamh. Ach bhí sé in am Freddie a thabhairt go dtí an scoil cheoil - le páirt a ghlacadh i rang grúpa ceoil Ceol Gaelach agus rang ceoil Briotáinise. D'fhágamar ansin iad agus d'fhill chun an marcach a bhailiú.

Bhí mé falsa ansin go ceann tamaill. Ach bhí comhluadar le bheith ann ar ball - colceathrar le fear an tí, a bhean siúd, agus tuismitheoirí fear an tí. An dá lánúin lena veain campála féin. 

Cuireadh promhadh dian ar mo chumas Fraincise! Chaith Daideo cara Freddie formhór a shaol ag obair go crua in éineacht lena bhean, mar charcuterier ag díol ar aonaigh agus ansin mar díoltóirí fáin Pizza. Eisean a bhí i mbun an príomhchócaireacht. Cluasa mara a bhí faighte ón muir ag fear an tí mar hors d'œuvre. Sliogéisc nár bhlais mé cheana. Agus ispíní spíosracha ón barbaque le cumasc glasraí a rinne sé a fhriochtádh ar cineál pláta te fhada. Roimhe, lena linn agus ina dhiaidh fíon, comhrá, blaisíní.

Dream gealgháireach greannmhar. Bhí mé in ann cúrsaí a leanacht ar éigean, chomh fada is gur duine amháin a bhí ag caint. Ach nuair a bhí na spallaí á gcaitheamh go tréan...

Ard oíche ag deireadh ard lae. 

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe : Páras, cuid a dó.

Chodail muid go sámh (rud is annamh dom in óstán!). Bhí bricfeasta againn in íoslach an óstáin gan duine ar bith a fheiceáil. Bricfeasta deas Mór Roinne. Málaí pacáilte fágtha san óstán, amach linn i mbun eachraíochta. Go dtí Jardins de Luxembourg i dtosach ag baint taitneamh as an maidin ghrianmhar. Bhí idir gá agus fonn ar Freddie éadaí damhsa a cheannach. Bhí an siopa is gaire dúinn fós dúnta. Ach bhí siopa níos faide i gcéin oscailte. Abhae linn ar an métro da réir, i dtreo Gare de Saint Lazare. (Tá oiread stáisiúin traenach i bPáras...). 

D'aimsigh muid an áit gan stró agus d'fhágamar pingin mhaith ann. Ach bhí an déagóir sásta... 

Tamall ó shin léigh mé sraith dánta le Celia de Fréine a fuair tinfeadh ó sraith taipéisí i Músaem na Meánaoiseanna. Ar ámharaí an tsaoil tá spéis ag an déagóir i nithe ó na Meánaoiseanna freisin, agus spéis níos mó in iarsmaí Rómhánacha - agus tá an iarsmalann ar láthair sean folcadh Rómhánach. An frigidarium mar chuid den taispeántas fiú. Bhí cnuasach spéisiúil de dhealbha san áras, go leor acu ar rinneadh loitiméireacht orthu le linn na réabhlóide. 

Earraí uaisle eile freisin, idir eaglasta agus tuata. 

Agus i gcroí lár an taispeántais na sé taipéisí la Dame à la licorne - léiriú iontu ar na cúig céadfaí agus an séú céadfa - mon seul désir. Is iomaí brí d'fhéadfaí baint as sin.... 

Béal dorais leis an iarsmalann bhí siopa vintage a dhíol de réir meáchain. Ach ní raibh sé chomh spéisiúil is a shíl muid. Cheannaigh mé féin bríste, is fíor. Ach níor aimsigh Freddie faic. 

 

Faoi seo bhí ocras orainn. Ach ag am lóin ní bhíonn easpa bialainne i bPáras! In le petit Cluny a chaith muid ár bproinn. Moules frites ag Freddie, uibheagán agam féin. Agus pionta beorach. Ón mBeilg. Ó mhainistir! Deacair manaigh a shárú ag grúdlannacht. 

Cafe gourmand eadrainn mar mhilseog. Blasta. 

Tá Notre Dame iata de bharr an tine ar an díon. Ach chuaigh muid chomh fada leis ar aon nós. Bhí sé deacair radharc ceart a fháil ar aghaidh an foirgneamh de bharr na bothanna do lucht tógála. 

Shiúl muid suas síos cois Séine ar feadh tamaill ach bhí sé in am filleadh ar an óstán agus ár málaí droime a bhailiú ansin. Thóg sé tamall orainn métro La Cité a aimsiú - shiúil muid thairis cúpla uair. Tá stáisiún Métro thar a bheith discréideach! Ach tá na traenacha i bhfad níos minice agus níos glaine ná an tiúb. 

Maidir lenár dturas siar, sin ábhar do bhlagmhír eile! 

Eachtraí Aonghusa agus Freddie i Tír Óighe, Páras (cuid I)

D'fhágamar Fionn inár ndiaidh ina árasán agus ar aghaidh linn go dtí Stáisiún traenach San Pancras ar an tiúb. Bhí an stáisiúin idirnáisiúnta gnóthach go maith, ach bhíomar luath go leor agus an scuaine ag bogadh, sa dóigh is nach raibh strus ar bith orainn. Tríd na geataí leictreonacha, tríd scrúdú slándála, timpeall ar na Breatnaigh a raibh stampa sa phas de dhíth orthu agus tríd na geataí pas leictreonacha. Nóiméad amháin imní nuair a bhog an t-inneall mo mhála droma go dtí an beilt do scrúdú breise ach nach raibh éinne thart lena scrúdú. Faoi dheireadh tháinig fear agus chuir ar ais an an ngnáth bheilt é!

Fanacht gairid ansin ar chead bordála, agus ar aghaidh linn go dtí an traein. Suíochán agus carráiste ainmnithe roimh ré, gan stró ar bith ag baint leis sin. Málaí móra san ionad cuí, suí síos, míogarnach. Níor thug mé tolláin an chanáil faoi ndeara fiú thar na tolláin eile timpeall Londain agus sula raibh fhios agam é bhíomar ag trasnú machairí Tuaisceart na Fraince. Gare du Nord bainte amach faoi am lóin.

Bhí sé pas beag luath seiceáil isteach san óstán, mar sin lorgaíomar lón. Bhí cathú orainn triail a bhaint as áit darbh ainm Der echte Berliner ach is fast food i gciall Gearmáinise an fhocail, i. Beagnach, a bhí ann. 

Isteach linn Tí an Eachtraí (Au Baroudeur). Bhí fear an dorais leithscéalach ag tabhairt biachlár Béarla le naprún an bhúistéara air dúinn nuair a dúirt mé gurbh as Éirinn sinn!

Croque monsieur agus frites ag Freddie. Anraith oinniúin agamsa - an cineál sin a mbíonn píosa aráin sa mhullach air báite i gcáise leáite. Agus uibheagán beacáin. Bhí Freddie tar éis caife gourmand a thabhairt faoi ndeara ar an mbiachlár, i. Caife beag agus milseoga beaga leis. Roinneamar sin.

Ar an métro ansin go dtí an t-óstán. Bhí sé ag clagarnach báistí nuair a tháinig muid as an métro ! Ach tá an t-óstán lámh leis an Métro. Beag bídeach ach ciúin agus glan. Málaí fágtha. Fearthainn fós ann. Ní raibh pleananna againn, agus bhí formhór na hiarsmalainn dúnta cibé ó tharla gur Luain agus lá Fhéile - Lá Bealtaine - a bhí ann.

Chonaic Freddie go raibh Gairdíní Luxemburg gar dúinn agus shocraigh muid dul ann ainneoin na báistí.

Thugamar faoi ndeara go raibh seó puipéid ar tí tosú san amharclann bheag. Isteach linn, mar sin. Leagan bhríomhar ceolmhar greannmhar de scéal Cochaillín dearg a cuireadh romhainn. Bhí binsí áirithe gar don stáitse nach raibh cead ach ag leanaí beaga suí iontu agus ba mhór an spóirt an dóigh a raibh siad ag glacadh páirt san taibhiú - ag cuir comhairle ar Mamó agus Cochaillín. Admhaím nár thuig mé ach leath na bhfocail, ach baineadh corr scairt gáire asam - nuair a dúirt an faolchú abair, gur chun amharc níos fearr ar an dteilifís a bhí súile móra aige! 

Bhí cineál físeán fógraíochta ar siúl roimh ré agus amhrán faoin taibheoir puipéad - bíonn sé te, agus a sciatháin nimhneach ach cúitíonn gáire na leanaí é. Bhí na puipéid lámhdhéanta agus ceardaíocht ag baint leis an rud ar fad. Ana thaitneamhach. 

Bhí an báisteach stoptha faoin am go raibh an taibhiú thart. Bhí neart daoine sa pháirc ag fálróid ar ár nós féin. Báid seoil bheaga curtha ar snámh ag leanaí, bratacha tíortha éagsúla orthu. 

Thosaigh muid amach ag siúil i dtreo an Séin. Bhíomar lámh le Saint Suplice agus chuamar isteach - eaglais mór groí. Dealbha móra ann, ina measc ceann de Naomh Peadar ar cóip é creidim den gceann sa Róimh. 

Shíl mé i dtosach gur fadlíne Páras a bhí i gceist leis an líne seo ar an urlár, ach is le ham cruinn  a thomhas a bhaineann sé agus an gnomon ag a cheann. 

Shiúl muid píosa eile i dtreo an Séin ach faoi dheireadh bhíomar cineál bréan den siúl. D'fhill muid i dtreo an óstáin ar an Métro agus chuaigh ag lorg greim bia sa chomharsanacht. Chuir cúpla áit ó dhoras muid, bhí an cistin dúnta agus gan ach ól ar fáil. Ach bhí bistro amháin oscailte agus bhí sailéad dheasa agus milseog iontach againn. 

Pavlova Marie Antoinette ! 

Chuamar a luí luath, bhí sé de dhíth. 

Bhí agóidí i bPáras inniu, is cosúil, ach níor chuala ná ní fhacamar dada de. Corr bonnán póilíní, meirge Macron démission ar dhealbh thall is abhus, sin uile. Chonaic muid go raibh An cailín ciúin ar taispeáint sa phictiúrlann timpeall an chúinne! 

Creimhfheis

l. ma ro metha[d] crimés . . . .i. antan ticc in crimh .i. féis do berur a naimsir in creamha don flaith .i. maothla ┐ loim,

Más amhlaidh a theip ar an gcéile (i. Duine atá spléach ar thiarna)an chrimḟeis a thabhairt … .i. an uair a thagann an creamh .i. féasta a bheirtear/thugtar in aimsir an chreamha don fhlaith .i. cáis/bánbhia agus deoch/bainne. [gearrtar fíneáil air] 

Féach eDil https://dil.ie/12849 (agus buíochas le Dennis as Gaeilge na linne seo a chur ar dom). 

Um an dtráth seo gach earrach bíonn brat creimhe faoi bhláth sa choill ina dhéanaim mo shiúlóid rialta maidine. Agus cumhracht creimhe san aer. Ach téann barraíocht madraí ag siúl sa choill, agus tá sé faoi eochair méaróige de mhór bhóthar ar aon nós. Mar sin, níl sé de mhisneach aon chuid díobh a phiocadh. Ach dé Sathairn seo caite bhí siúlóid treoraithe tríd Coillte Altidore, eastáit mhór atá beagáinín níos faide ón mbóthar mór, agus atá príobháideach agus ciúin dá réir. Feirm orgánach, caoirigh den gcuid is mó. Pór ar leith Breatnach atá dubh go hiondúil. 

Bhí an creamh flúirseach ansin freisin, agus le cead an úinéara bhailigh mé thart ar punt meáchain de dhuilleoga agus bláthanna. 

Rinne mé próca Pesto, leathphunt  im gairleoige, agus ansin le fuílleach na duilleoga gratin - chuir mé meascán de spionáiste agus creamh ann, prátaí agus lardons bagúin. 

Le cuid den pesto réitigh mé mias le Gnocchi (le Zucchini in áit an spionáiste) , agus tá cúpla soitheach bheag pesto san reoiteoir anois. Is féidir an Pesto a chuir ar arán freisin gan amhras. Agus rinne mé arán gairleoige leis an im chun dul leis an mias. 

Inné rinne mé Sicín Cív le sciar eile den im gairleoige. 

Sin trí dhinnéar blasta as cúpla nóiméad piocadh. Abair Creimhfheis! 

Inis Eoghain: subhach, síoch, sách.

Thug an mac is sine an déagóir leis chun na Cróite thar deireadh seachtaine na Cásca. Thug sé sin scóip do mo nuachar agus dom féin roinnt só agus sómais a bhlaiseadh. Cineál de thaisme chuir mise áit in Rinn Uí Choigligh in áirithint. Sé an chaoi go mbímid araon inár ndúiseacht i lár na hoíche, ag amanta éagsúla. Bíonn an fóin le hais na leapain aici, ní bhíonn agamsa. Ach uaireanta nuair a bhím i mo lán dhúiseacht sleamhnaím go ciúin fáilí síos staighre chun gan bheith ag cur as di agus casadh siar is aniar sa leaba. Babhta léitheoireachta agus ar ais a luí, go hiondúil. Cibé, oíche amháin bhí sí tar éis nasc Air BnB a sheoladh chugam. Le plé. Shíl mise go raibh sé le cuir in áirithint, agus rinne! (Toisc go bhfuil mo ghuthán as Gaeilge - Samsung - labhraíonn Airbnb Gaeilge liom. Níor thuig mé go raibh teachtaireachtaí an óstaigh a aistriú, bhí cuma maith orthu. Shíl mé Gaeilge a bheith acu. Ní raibh, agus chlis ar an aip Béarla a chuir ar Míle Buíochas. Rud éigin faoi monthly a léigh sé. Lean mearbhall...)

Bhí Aoine an Chéasta saor againn, agus thugamar an bóthar ó thuaidh orainn féin. Murab ionann agus mise, tá tiomáint ag mo nuachar, agus baineann sí sult as. Ó tharla taithí a bheith aici ar cheantar an teorainn - de barr go seinneann sí le Ceolfhoireann Traidisiúnta Oirialla - bíonn sí ann go minic agus taithí aici ar bhialanna maithe. Mhol sí cumann gailf gar do Bhaile na Lorgain don lón.

An Radharc is ainm dó, agus tá radharc iontach thar loch i measc na droimlíní uaidh. Bhí an béile blasta - agus cé gur lá troscadh agus tréanas a bhí ann, bhain mé pléisiúr as curaí glasraí Meánmhara, agus Uta as iasc agus sceallóga. An t-aon locht a bhí agam air ná gur mhothaigh mé go raibh barraíocht oinniúin dearga ann, agus an rud is fíor annamh dom a dhéanamh, bhog mé sciar acu go imeall mo phláta. (Tá an col is dual do leanbh as muirir mhór agam le bia a fhágáil gan ithe!).

Toisc gurb Aoine an Chéasta a bhí ann, bhí mé ag iarraidh freastal ar an searmanas eaglasta don lá, a bhíonn go hiondúil um a trí. 

Ón séú huair bhí dorchadas anuas ar an talamh go léir go dtí an naoú huair. Agus timpeall an naoú huair, d'éigh Íosa de ghlór ard: “Élí, Élí, lamá sabachtání?” is é sin le rá: “A Dhia, a Dhia, cén fáth ar thréig tú mé?”

Matha 27:45‭-‬46 

Ba léir nach mbeadh ceann scríbe bainte amach againn faoi sin, mar sin chuaigh mé i gcomhairle le Google agus shocraigh aghaidh a thabhairt ar Ardeaglais Macartan i Muineachán. Bhíomar ann tamall maith roimh an trí ach bhí na céadta ag tarraingt ar an Ardeaglais agus cé go raibh sé mór, bhí sé nach mór chomh lán agus is cuimhin liom eaglaisí a bheith le linn m'óige. Ní raibh sé chomh lán leis an Eaglais sa Pholainn ina raibh mé Aoine an Chéasta 1996 — ansiúd bhí ar gach duine a bhí ag seasamh, agus bhí neart, dul ar na glúine le chéile agus éirí le chéile! (Bíonn go leor de sin le linn searmanas Aoine an Chéasta). 

Bhain muid ceann scríbe amach faoi dheireadh - bhí trácht trom ar an A5 i Tír Eoghain agus Doire, agus tar éis comhairle Google a leanacht uair amháin agus dul síos cúlbhóthar cúng ag iarraidh an trácht a sheachaint, mheas muid gurb den críonnacht é cloí leis an mbóthar mór. Chuir Trish agus Gary fáilte croíúil romhainn chun a dteach aíochta. Bhí ocras bóthair orainn agus (monuar, ar lá troscadh) ghlacamar le fonn lena moladh proinn a chaitheamh san Point Inn a bhí nach mór béal dorais. Bia deas simplí folláin. Bhí bradán agam féin. Ní cuimhin liom go baileach cad a bhí aici féin, ach bhí sí sásta leis.

Bhí an seomra breá fairsing agus an seomra folctha beagnach chomh mór leis! Chuamar a luí sách luath chun tuirse an bhóthair a chuir dínn. 

Maidin Sathairn bhí bricfeasta blasta againn, simplí úr. Ispíní, bagún ach seachas ubh friochta uibheagán le cúpla rud tríd - beacáin, agus araile. Iontach blasta. Arán úr agus caife maith. Comhairle leis an bproinn. Bhí fonn siúlóide ormsa agus roinnt oibre ar cheol le déanamh ag mo nuachar. Chuaigh mé ag siúl ar Srúibh Bhrain. Dlitear a bhlagmhír féin don siúlóid. Fad is a bhí mise ag siúil bhí Uta i mbun oibre i bproinnteach an Chumann gailf sa Chaisleán Nua. Baile fearainn leis an t-ainm iontach Baile bó déag. Táim cinnte go bhfuil scéal ansin... 

D'fhilleamar ar an lóistín ansin seachas gur thug mé féin cuairt ar eaglais Cholm Cille i nDrong. Bhí fúm siúl as sin chuig an lóistín. Bhí gualainn crua leathan ar an bpríomhbhóthar i dtosach agus siúl maith go leor air. Nuair a tháinig deireadh leis áfach thug mé na cúlbhóithre agus an cnoc orm féin. Bhí comharthaí an Earraigh flúirseach - sabhaircíní faoi bhláth agus méileach uain. Cothrom lae ár bpósta a bhí ann, agus meabhraíonn an dá rud sin ár mí na meala in iarthar Dhuibhneach dom i gcónaí. 

Bhí bord curtha in áirithe agam sa Point Inn, agus ba mhithid mar d'fhág an deireadh seachtaine fada go raibh siad gnóthach. Mairteoil blasta a bhí agam an uair seo, é mín blasta. Leiceann mairteola a bhí aici féin, ach beagán díomá uirthi - cé go raibh sé mín, bhí níos mó blonag tríd ná mar a shíl sí go mbeadh. Mar sin féin bhíomar sásta go maith. 

D'fhilleamar ar an lóistín agus só an tobán te lasmuigh... Dhíbir gaoth feanntach timpeall na cluasa muid faoi dheireadh, sula rabhamar seargtha go hiomlán ag teas agus sáile an uisce. 

Chuireamar clabhsúr leis an lá le fíon sú craoibhe Móinéir, measctha le Prosecco. 

Maidin Domhnaigh d'éist muid Aifreann i Maigh. Ansin thugamar cuairt ar chomhghleacaí le Uta. Chinn air lóistín iníoctha a aimsiú i mBaile Átha Cliath, agus ó tharla nach gá do bheith san oifig ach uair sa mhí, is acmhainn dó cianobair as Inis Eoghain. Tá cónaí air anois i dteach a bhí ina theach saoire tráth in áit bunaithe ag dream creidmheach. Ionad IOSAS i nDoire Mheathán. 

Tá gairdín machnaimh deas ann, macasamhail de foirgnimh ó ré na gcéilí Dé scaipthe thart. Bhí an séipéilín le gloine daite ag léiriú naomh ré órga Éirinn dúnta faraor.

B'ait liom gan focal de theanga na Naomh úd a fheiceáil...

Déanann an complacht cúram freisin de dhaoine atá ag teacht chucu féin ó andúil. Tá feirm orgánach agus proinnteach ar an láthair. Bhí lón curtha in áirithe ann ag comhghleacaí Uta. Béile ar leith don gCáisc á dháileadh. Rogha, ach uaineoil san áireamh. B'shin a d'itheamar. Glasraí úra leis. Meacan bán a leáigh ar an dteanga. Thar a bheith blasta. 

Ní raibh an aimsir ró iontach. Bhí fonn ormsa Ceann Mhálainn a fheiceáil. Ní raibh fonn ar Uta suí ar feadh an lae i gcarr, ach bhí fáilte roimh chomhluadar ag Sven. Mar sin chuaigh mise agus eisean ar camchuairt agus Uta ar ais don lóistín chun ceoil agus oibre. 

An timpeall a chuamar, cúlbhóithre agus dea radhairc. 

 

Trá na Cúig Méar. Ó thuaidh ar chaol bhóithre cama. Go sceirdiúlacht Chionn Mhálanna. Rinne mé píosa gairid siúl ann, ag glanadh na scamhóga le gaoth láidir mara. 

D'fhilleamar ansin chun Uta a bhailiú agus dul don dinnéar san Treehouse i Maigh. 

Béile blasta arís. Curaí a bhí agam féin. Agus chabhdar. 

Ansin ar ais son lóistín. Bhí roinnt den fhíon fágtha.... 

Lá arna mhárach bhí sé in am filleadh. Bhí achrann tuartha do Dhoire agus drogall ar Uta filleadh tríd na Sé Chontae. Bóthar Shligigh a thugamar orainn féin. Moladh lóin faighte againn ó Trish. Agus foláireamh glaoch chun boird a chuir in áirithint. Eithna's By the Sea sa Mhullach Mór. Bia mara den gcéad scoth. Chabhdar agus gratin iasc a bhí agam féin. Diúilicíní ag Uta. 

Athneartú don mbóthar abhaile. 

Deireadh seachtaine iontach pléisiúrtha. Neart bia den scoth. Só agus sómas. Déanfar arís é!