Lé déanaí bhí an déagóir ar amharc ar Tales from Earthsea (ゲド戦記) de chuid Ghibli, atá bunaithe go (fíor) scaoilte ar úrscéalta agus gearrscéalta Ursula le Guin. Ós rud é go raibh an déagóir spreagtha na húrscéalta á léamh, agus nach raibh sa teach againn ach eagrán leis an gcéad ceithre leabhar, cheannaigh mé an cnuasach iomlán don Kindle - le léaráidí le Charles Vess. Bhí fonn orm féin iad a léamh as a chéile - fonn a treisíodh nuair a thuig mé go raibh iarfhocail de chuid le Guin le gach céann, ag míniú conas a scríobh sí iad agus an forbairt a rinne sí sna blianta idir an gcéad úrscéal agus an críoch. Tá léacht léi freisin ann maidir the "athfhísiú Earthsea".
Scríobhneoir iontach machnamhach í le Guin, agus bíonn sí ag athmhacnamh agus ag leasú na cruinní a chruthaíonn sí (agus tá neart acu ann!). Thosaigh Earthsea amach go measartha traidisúnta le laoch fireann aonair - cé go raibh síol áirithe réabhlóide ann, sa mhéid is go raibh formhór na daoine ann crón nó dorcha, agus gurbh iad na barbaraigh thar muir a bhí geal. Ach saol fireann a bhí ann, draoithe aontumhacha, mná imeallaithe - "Weak as women's magic, wicked as women's magic". Cé gur bean í laoch agus lárphointe an dara scéil, is in idirspléachas le Ged, draoi an chéid scéil, a bhaineann sí amach a saoirse - agus a shaoirse seisean - agus iad faoi bhagairt ag sean chumhacht an dorchadais agus cumhachtaí daonna araon. Beirt fhear - Ged agus an rí-dhamhna Arren, agus iad i ngleic le draoi bradach atá sa triú úrscéal. Ach ansin géaraíonn an chasadh; Tenar, laoch an dara úrscéil agus cailín a d'uchtaigh sí tar éis don créatúir batráil agus dó a fhulaingt croí an scéil. Filleann Ged, ach a chumhacht agus a ghealladh fáiscthe as de bharr a iarrachtaí san dara scéil - agus é fillte ar saol an fhir óig ina sheanaois; miangas múscáilte agus an aontumha ar mhaithe le draíocht caillte aige lena chumhacht. Ní urscéal atá sa chúigiú leabhar ach gearrscéalta a ghabhann siar i stair Crémhuir - Ursula le Guin ag iarraidh a domhan a thuiscint agus conas a tharla rudaí bheith mar atá.
Tugann an urscéal deiridh rudaí le chéile, agus mná agus fir ag obair le chéile chun baol don cruinne a réiteach agus dochar ársa a leigheas.
Tá an scéalaíocht teann spéisiúil ó thús deireadh na scéalta, ach chuir mé an oiread céanna spéise san dóigh a nocht Ursula le Guin a cuid smaointe sna haistí. An dóigh ar fhuascail sí í féin ó srianta a leag a léitheoireacht agus taithí uirthi agus a tháinig ar inisint níos sásúla di (agus dom) ar an saol.
Is cuma cé mhéid fantasaíochta atá i gceist, is scathán ar an saol daonna é litríocht maith - scathán a chuireann rudaí áirithe as a riocht chun rudaí eile a dhéanamh níos soiléire. Bíonn ceisteanna ceart agus mícheart, saoirse agus dualgas, inscne agus cinéal á chíoradh sna saothair uilig ag Le Guin agus, ach an saothar ina iomláíne maille an fhorbairt ann a chuir san áireamh, agus a féinmhachnamh agus plé, ta ceachtanna tairbheacha le foghlaim astu. Rud nach dócha gur thuig mé nuair a léigh mé A Wizard of Earthsea beagnach dhá scór bliain ó shin. Ach mé a theacht slán, léifidh mé arís a scéalta, agus is dócha go bhfoghlaimeoidh mé breis astu.
