De réir an chuir síos, is úrscéal de dhéagóirí seo. Is fada ó bhí mé i mo dhéagóir. Is scéinséir den scoth atá anseo, faoi conas a éiríonn daoine gafa le cultas creidimh, agus an pota gliomaigh ina éiríonn siad gafa nuair a théann siad domhain go leor san scéal.
Ní mian liom an scéal a mhilleadh, ach is mian liom é a mholadh. Cás deacair! Insítear an scéal go héifeachtach ó dearcthaí éagsúla agus san dóigh sin léirítear an rud ina iomláine. Agus léirítear freisin gur solas na poiblíochta an frithnimh is éifeachtaí i gcoinne an dreama a thagann i dtír ar laigí daoine eile d'fhonn a cuid nirt féin a chothú. Gur féidir arm mharfach a dhéanamh as na nithe is uaisle - creideamh, dóchas is grá.
Meabhraíonn sé dom freisin aiste C.S. Lewis faoin bhfáinne laistigh a mbíonn cathú láidir ar gach duine - go háirithe daoine atá faoi leithcheal san saol mór - íobairtí agus gníomhartha suaracha a dhéanamh d'fhonn bheith istigh leis an dream ceart.
Fiú má tá na déaga fágtha i do dhiaidh agat na déaga ó shin, mar atá agamsa, beidh tairbhe san úrscéal seo duit.
