Bhí an tríú léacht san sraith "Seacht mBua an Éirí Amach" oíche Déardaoin.
Seal na litríochta a bhí ann, agus b'í Máirín Nic Eoin a thug an léacht. Seachas plé le tionchar dhíreach an Éirí Amach ar an litríocht - na saothair a spreag sé; mar shampla leabhar Uí Chonaire a thug teideal don sraith, nó Dé Luain Uí Thuairisc - roghnaigh Máirín seacht mBua atá ag nualitríocht na Gaeilge, nach mbeadh ann murach an Éirí Amach, seans.
De réir na nótaí garbha a bhreac mé síos, is iad sin
De réir na nótaí garbha a bhreac mé síos, is iad sin
- Bua na Cuimhne
- Bua na Critice Sóisialta
- Bua na Saoirse (ó thaobh ábhair agus foirme)
- Bua an Nochtadh (fírinne, ag diúltú don brú faoi chois)
- Bua an Athshaothraithe
- Bua na Feasachta Domhanda
- Bua an Neamhinthuarthacht
Duine í Máirín a bhfuil grinn staidéir déanta ar an litríocht féin agus an chritic faoi, mar sin tá sí cáilithe thar an gnách le suirbhé mar seo a thabhairt ar litríocht Nua na Gaeilge. San am céanna iompraíonn sí a héirim go héadrom agus is sár chainteoir í.
Labhair sí gan stró ar feadh beagnach uair go leith, ag coinneáil aird an tslua, fiú mo leithéidí de dheargthuata i gcúrsaí critice.
Léirigh sí úire agus nua-aoiseacht litríocht na Gaeilge, idir litríocht na nua chainteoirí agus litríocht a fáisceadh as an nGaeltacht Bheo.
Tuigtear dom go bhfoilseofar an sraith seo amach anseo, sa chaoi is nach mbeidh daoine ag braith ar mo chuir síos bhacach ar léacht den scoth.
