Píosaí liom in áiteanna eile:

2018-10-31

Creimeadh cuimhne

Ghlac m'iníon páirt i nDeireadh seachtaine ceol clasaiceach ag an deireadh seachtaine. Bhí ceolchoirm le bheith ann tráthnóna Domhnaigh. Lorg mo nuachar lóistín ciúin don mbeirt againn síos freisin. Tarlaíonn sé gur i Loch Garman a bhí an lóistín, i gCill Mhic Aodha. I scoil Cumann na gCarad i mBaile Phort Láirge a bhí m'iníon lonnaithe agus b'éigean í a fhágáil ann ag a deich maidin Sathairn
.
D'fhág muid an baile sách luath, ag fáil bricfeasta fán slí. Stáisiún artola i gCam Eolaing. 

Chaitheamar fuílleach an lae ag fálróid thart ar chósta an chopair agus na Comaraigh. Bhí cloiste ag Uta faoi Easanna na Machan. Chaith mé cúpla saoire i mBun Machan sna 1980í ach níl mórán cuimhne agam ar an tíreolas, agus ní dóigh liom go raibh mé riamh ag siúl sna Comaraigh. Bhí muid taobh leis an loingseoireacht satailíte ar an nguthán. Rud a bhí míshásúil. Ní thugann an méid teoranta a léirítear ar an scáileán beag tuiscint ar an taobh tíre, ar chomhthéacs.

Sa bhreis ar sin tá claonadh san algartam an bóthar is gaiste a lorg, rud nach bhfeileann don bhfálróid.
Fadó bhíodh atlas sa charr againn, rud a thug tuiscint níos fearr ar an dturas (ainneoin nach mé an loingseoir is fearr, go háirithe ag luas gluaisteáin). 

Tá mé ag siúl sléibhe ó bhí mé sna déaga agus taithí agam dá réir ar léamh léarscáil cé nach mbeadh ardscileanna loingseoireachta agam. Le roinnt blianta is annamh mé freagrach as an treo a lorg do ghrúpa agus tá meath tagtha ar an mbeagán scil a bhí agam. Ach tá tuiscint éigin ar treo agus suíomh fágtha agam. 

(Eadarlúid: is cosúil go bhfuil sealgairí dúchasacha san Artach ag fulaingt galar na teicneolaíochta freisin, meallta ar strae ag loingseoireacht leictreonach agus deighilte amach ón ndúlra i feithicil. Iad ag bású i dtimpistí níos minice ná a sinsir. Ach na sinsir céanna ag tabhairt rabhadh faoin athrú aeráide - dul faoi na gréine bogtha na ciliméadair dar leo. De bharr athraithe san oighear agus i ndlús an atmaisféir). 

Bhí ar camchuairt Déiseach ana dheas. Agus tráthnóna roimh dinnéar bhí faill againn Gairdíní Chill Mhic Aodha a shiúil. Ní hé Deireadh Fómhair buaic séasúr gairdíní, ach bhí go leor deas le feiceáil ann. Crainn coimhthíocha faoi dhuilliúir. Deora Dé beagnach chomh mór le mo dhearna. Is dóigh liom go ndeachaigh siad thar fóir leis na hárais sióga atá ag scaipeadh go rábach le blianta beaga anuas. Ach bhí long Lochlannach, fulacht fia, campa buachaill bó agus Indiach dearg, agus bád foghlaí mara folaithe i measc na gcrann freisin! Bhain piasún preab asainn - nó b'fhéidir a mhalairt! Tá reilig lámh leis an dteach agus roinnt iarsma spéisiúil ann - cros atá cosúil le cros ard ach gan é ach 55 cm ar airde! 

Bhí dinnéar bhreá againn, glasraí ón ngarraí acu san áireamh. Oíche mhaith codlata. Bricfeasta mór groí. 

Tar éis Aifrinn i gCoill an hÓraigh (bheadh trua agat don dream a úsáideann an logainm Béarla) chuaigh muid ag fálróid síos go Rinn Duáin. Bhí cupán caife againn ann agus thapaigh muid an deis atlas bóthair a cheannach. Leis sin agus an GPS chuaigh muid ag taisteal an chósta, suas go Baile Hac (cé go bhfaca mé Each luaite ar fógra áitiúil). Trasna Inbhear na Bearú ar an mbád farantóireachta, go dtí an Pasáiste Thoir. Mias anraith san Dún Mór. Timpeall an chósta go dtí an Trá Mór agus ar ais go Port Láirge. Ceolchoirm agus abhaile ina dhiaidh. Dinnéar blasta in Áth na Fuinseoige, Tí Chester Beatty! (Molaim é. Blasta, flúirse, gan gimicí).

De bharr an Atlais a bheith againn, ainneoin gur fhág muid an obair faoin GPS, measaim gur fearr an tuigse atá agam ar an ár gcamchuairt.

Ach níl aon cheist ach go bhfuil éifeacht ag ár uirlisí ar ár gcumas, iad ag ceilt an cruinne thart orainn ainneoin an eolais a chuireann siad ar fáil dúinn!