Bhí mé ag ócáid de chuid STEPS Déardaoin. Feachtas de chuid Innealtóirí Éireann atá an a eagraíonn Innealtóirí le cuaird a thabhairt go deonach ar scoileanna chun daoine óga, mná ach go háirithe le spreagadh le tabhairt faoin ngairm.
Táim féin páirteach ann ar mhaithe le bheith ar fáil do Ghaelscoileanna.
Le linn an plé dúirt fear ón tSeirbia ar saorálaí é féin rud suntasach.
'Bíonn ceann faoi ar na daoine óga faoin Stáit seo. Cloiseann siad go bhfuil an rialtas lofa, agus na cinn roimhe níos measa. Ní fheiceann siad áit dóibh féin sa tír.
Ach ní hamhlaidh atá. Cén tír eile san Eoraip a thóg deich mótarbhealach le deich mbliana anuas? Nó críochfort nua san aerfort? '
Ach ní hamhlaidh atá. Cén tír eile san Eoraip a thóg deich mótarbhealach le deich mbliana anuas? Nó críochfort nua san aerfort? '
Tá dealraimh leis sin. Seo, ar ndóigh fear a thuigeann droch rialtas. Bhí roinnt comhrá agam leis ina dhiaidh. Theith sé ón gcogadh, gan aige le seasamh air ach a chumas féin agus cumas a mhnaoi. É mórtasach as saoránacht na tíre seo a bheith aige, ach fós ag múineadh Seirbis dá chlann.
Mothaím an mífhoighid céanna i mo chomhghleacaí ón Úcráin agus muid ag clamhsán fén stáit seo. (Agus monuar is clamhsánach an duine mé!)
Cinnte, d'fhéadfadh rudaí bheith níos measa anseo. Ach is beag duine againn atá i mbaol ó fir gunna. Nuair a théann gaol linn san ospidéal ní gá dúinn bheith faichilleach go bhfaigheadh gach duine an breab cheart le go bhfaigheadh siad cúram mar is ceart.
Ní cheart dúinn a bheith ag goid dóchas ár ógánaigh. Tá a bhflosc de dhíth orainn! Déanaimis iad a earcú in iarracht barr feabhais a chuir ar an dtír.
Mo bhuíochas Dejan, a chomrádaí, as an lón machnaimh.
