Is duine idir dhá thír, agus trí chultúir, mé féin. Tógadh le Gaeilge agus Béarla mé, ach tá Gearmáinis agam ó chaith mé tréimhse san Ostair le teaghlach in aois aon bliana déag. I ndiaidh dom céim ollscoile san innealtóireacht a bhaint amach, chaith mé na 1990í i mBeirlín. Idir dhá thír de chineál eile ansin ó tharla go raibh thoir agus thiar ag athfhás le chéile agus comhghleacaithe agam a d'fhás aníos ar dhá thaobh an bhalla. Phós mé bean ón Oirthear. I dtreo deireadh mo thréimhse i mBeirlín bhí mé ag obair ar thogra idirnáisiúnta, comhghleacaithe agam san Eilvéis agus sa tSualainn. Ó d'fhill mé ar Éirinn tá mé ag obair go hidirnáisiúnta fós, sciar suntasach de mo chuid ama gafa le tograí de chuid an ghníomhaireacht spás Eorpach. Comhghleacaithe ó trasna na hEorpa dá réir agam. Gairm idirnáisiúnta an ríomhchlárú cibé.
Ach mar fear geal díreach taithí pribhléideach atá agam. Níl blas coimhthíoch ar mo chuid Gearmáinise, agus is minic nár aithin daoine gurb eachtrannach mé, go dtí gur chuala siad m'ainm. Go deimhin bhí roinnt taithí fíor ait agam, daoine ag clamhsán liom faoi theifigh eacnamaíochta. Teifeach eacnamaíochta ab ea mé féin déanta na fírinne, is bhíos míchompordach. Nuair a dúirt mé sin, is amhlaidh a dúradh liom go raibh mé geal agus mar sin ceart go leor.
Bainim leis an móramh in Éirinn don gcuid is mó - móramh cultúrtha seachas creideamh na laethanta seo. Ag amharc siar is ait liom nach bhfuil aithne phearsanta agam ar Giúdach ar bith, cé gur tógadh laistigh de urchair cloiche de sionagóg mé, agus go bhfaca an pobal ag siúl ann gach sabóid.
Seans nach mbeadh mórán aithne ar Phrotastúnaigh agam ach oiread ach go raibh baint agam i mo dhéaga le grúpa gasóga, agus gur tharla sé gur leis an cumann ilchreidmheach a chuaigh mé. (Tá an dá cumann aontaithe ó shin, ach go mbíonn a traidisiún féin chuid mór ag chaon grúpa acu.)
Bhí cúpla chomhscoláire ar an ollscoil agam ón Iaráin is cairdeas dromchlach eadrainn. Bhí bainisteoir Moslamach agam cúpla bliain agus post ó shin; ach dáiríre ní fheadfainn a rá go bhfuil aithne phearsanta agam ar Mhoslamach ar bith.
Réamhrá sách fada! Is amhlaidh mar sin nach bhfuilim iomlán dall ar na ceisteanna a chíortar sa chnuasach is déanaí le Alex Hijmans, Idir Dhá Thír.
Tá taithí ar leith ag Alex. Fear a tháinig in inmhe san Ísiltír, a tháinig go hÉireann agus a shealbhaigh Gaeilge, agus é beo uirthi mar iriseoir agus scríbhneoir. A d'fhuadaigh an ghrá go dtí an Bhrasaíl é, go Favela. É ann ó shin, ainneoin cúrsaí a bheith athraithe. Fear homaighnéasach, rud a fhágann é in imeallú eile.
Tá an úsáid bainte aige as an dtaithí uilig sin sna scéalta seo ina mbíonn na carachtar idir tíortha, idir cultúir. Siar is aniar san am freisin, eadhon tír coimhthíoch is ea an am atá thart, deirtear.
Ní hé go bhfuil seanmóireacht ar bun ag Alex. Tá ceard an scríbhneora go smior ann, ní abraíonn sé rudaí linn; léiríonn sé dúinn iad.
Castacht an saoil. Dúshláin an inimirce, agus an glacadh le hinimirce. Meas agus a mhalairt. Collaíocht agus searc. Seirce tuismitheora agus leanbh, agus an straidhn a chuireann malairt cultúir air.
Scéalta láidre. Idir Dhá Thír, a thugann ainm don gcnuasach, faoin aithne fánach idir Ísiltíreach de shliocht na tíre, agus Ísiltíreach de shliocht Maracó. Ainneoin gach a maítear agus na hiarrachtaí, ní ionann a gconair ná na deiseanna a shilfeá bheith acu.
Plé chumhachtach ar féiniúlacht san scéal An Neascóid, fear de shliocht na hAfraice via Brasaíl ag caint ina shamhlaíocht lena nuachar Éireannach a d'fhág é, cultúir agus ciontacht nó a mhalairt as peacaí a sinsir á spíonadh. Mórtas cine dearfach agus diúltach.
Ní hionann na tátal ná na tuiscintí a bhainfeadh cách as na scéalta seo.
Ach cuirfear ag machnamh an léitheoir; ar cheisteanna a bhfuil práinn leo i saol guagach.
€12.00
ISBN: 978-1-907494-65-9
