Is fada trácht cloiste agam ar An Triail le Mairéad Ní Ghráda. Bhí mise imithe ón scoil le fada faoin am a cuireadh an dráma ar an gcúrsa. Ní dócha áfach go mbeinn sách aibí agus mé i mo dhéagóir i scoil buachaillí sna hochtóidí chun meabhair a bhaint as. Agus ar aon nós múchann dualgas anailíse pléisiúr léitheoireachta.
Tarlaíonn sé go bhfuil dornán dráma le Brecht léite agam. Ar ndóigh, ní hé léamh an modh ceart le dráma a bhlaiseadh, ach tá fiúntas ann. Fuair mé An Triail ón leabharlann le déanaí. Tá Brecht luaite ina réamhrá ag Ó Ciosáin.
Insítear scéal mealladh agus tréigeadh Mháire agus a linbh i bhfoirm trialach agus radharcanna siar. Modh éifeachtach chun ról na pearsan éagsúla a léiriú agus a scagadh.
Tá measaim, roinnt den mheon fós linn, cé go bhfuil an moráltacht agus modhanna smachtaithe athraithe.
Ach tá na Pádraigí fós ag fáil abhae leis agus na Máirí fós fágtha leo féin i go leor cásanna, gan mórán tacaíochta.
Lón machnaimh. (Ach n'fheadar an bhfuil déagóirí fir ag baint mórán admhaid as.)
