Bhí dialann de chuid Pádraig Ó Fiannachta, foilsithe ag an Sagart, i measc na leabhair a bhronn Réaltán orm cúpla bliain ó shin. Turas in éineacht le dream sagart ar an der India i 1974 a bhí i gceist. Níl de thagairt ann do Chorr na Móna ach gurb ann a thosaigh an aistir.
Is san tréimhse seo tar éis an Dara Chomhairle Vatacáine a bhí eagar a chur ar an liotúirge chun gnéithe dúchasacha a thabhairt isteach ann. Eagar agus iarracht a ndearna an Fiannachtach cion fathaigh ar a shon i dtaobh na Gaeilge.
Aistir staidéir a bhí i gceist, cé go bhfuil cur síos ann freisin ar Thír, bia, cultúr is ceol.
Ach bhí aird ar leith aige ar na hiarrachtaí a bhí ar bun san India le cultúr na tíre a thabhairt isteach sa liotúirge. Iarracht a bhí conspóideach an uair úd, agus atá fós go deimhin.
Ba díol suntais dom go raibh scrioptúir de chuid na Hiondúch in úsáid mar chuid den Aifreann thall - Níl fhios agam an bhfuil sé fós amhlaidh.
Béim a chur air nach déithe iad Síve, Krishna agus araile ach gnéithe den aon Dia amháin, agus diagairí thall den tuairim go raibh tairbhe dá réir i litríocht ársa eagna na Hiondúch don Críostaí Dúchasach.
Spléachadh freisin ar ghnáis creidimh na dreamanna eile thall.
Agus gnáth thurasóireacht - cé mar is dual dó go ndearna sé iarracht ar leith roinnt de theangacha agus cultúir a shealbhú le linn an turais.
Leabhrán spéisiúil.
