Darach Ó Murchú Íomhá le caoinchead Imbolc & an Ghrianghrafadóra |
Ina chur i láthair roimh chaint Dharach Uí Mhurchú rinne Tomás cur síos ar an uair a chéad bhuail sé leis, ag Ionad Oideachais Tiglin. (a bhí an uair sin ina ionad do spóirt sléibhe). Bhí Darach tosaithe ar tréimhsí fhada a chaitheamh san Albain sa Gheimhreadh, ag cur oideachas ar féin conas dul i ngleic leis an oighear agus sneachta. Bhí sé colgach ciúin dá réir, ag déanamh a mharana ag suí ar aill.
Thug Darach fhéin caint thar a bheith spreagúil faoina ghairm ón uair gur chas sé a dhroim leis an saol socair mar innealtóir leictreonach agus dhírigh isteach ar an sléibhteoireacht, in Éirinn, in Albain agus i bhfad i gcéin. Mar chuid de seo bhog sé siar go Corca Dhuibhne lena mhuintir is chur caoi ar sheanteach. Deis aige anois a chuid beatha fhéin a fhás, agus gan amhras foghlaim ó bheith ag cur caoi ar an dteach. Ach is leis an sléibhteoireacht a chaitheann sé a dhua - a ullmhú féin le tréimhsí fada san oighear agus sneachta in Albain do thuras a thug sé ar iargúil na Himiléithe - áit, go bhfios dúinn, nár leag duine ar bith cos roimh turas taiscéalaíochta a shluaíocht. Bhí íomhánna áille aige chun an aistir saoil seo a léiriú - ní amháin na tírdhreacha sceirdiúla ollmhóra, ach freisin na lusanna beaga a mheallann freisin é. Sular raibh deis aige dul ar aghaidh agus an chuid eile dá shaoil mar theagascóir, ag baint feidhm as an taithí corpartha seo chun cabhrú le daoine faobhar a chuir ar mheoin agus ar mheabhair, bhí a sheal ama ídithe. Beidh deis eile aige, tá súil agam!
Thug Darach fhéin caint thar a bheith spreagúil faoina ghairm ón uair gur chas sé a dhroim leis an saol socair mar innealtóir leictreonach agus dhírigh isteach ar an sléibhteoireacht, in Éirinn, in Albain agus i bhfad i gcéin. Mar chuid de seo bhog sé siar go Corca Dhuibhne lena mhuintir is chur caoi ar sheanteach. Deis aige anois a chuid beatha fhéin a fhás, agus gan amhras foghlaim ó bheith ag cur caoi ar an dteach. Ach is leis an sléibhteoireacht a chaitheann sé a dhua - a ullmhú féin le tréimhsí fada san oighear agus sneachta in Albain do thuras a thug sé ar iargúil na Himiléithe - áit, go bhfios dúinn, nár leag duine ar bith cos roimh turas taiscéalaíochta a shluaíocht. Bhí íomhánna áille aige chun an aistir saoil seo a léiriú - ní amháin na tírdhreacha sceirdiúla ollmhóra, ach freisin na lusanna beaga a mheallann freisin é. Sular raibh deis aige dul ar aghaidh agus an chuid eile dá shaoil mar theagascóir, ag baint feidhm as an taithí corpartha seo chun cabhrú le daoine faobhar a chuir ar mheoin agus ar mheabhair, bhí a sheal ama ídithe. Beidh deis eile aige, tá súil agam!