Agus mise ag fás aníos i dTír an Iúir, is beag bialann a bhí ann. Ach bhí siopa sceallóga ann. Agus is teaghlach Iodálach, gan amhras, a bhí ina bhun. Ó shin i léith tá gach dara siopa beagnach i sráidbhaile Tír an Iúir claochlaithe ina phroinnteach, bia de chuid gach chine faoin spéir, agus 'chaon ceann acu níos ardnósaí ná a chomharsan. Muintir an chipper féin, d'oscail siad trattoria traidhfil de bhlianta ó shin. Ach fadó, rud mór ab ea é béile teaghlaigh a fháil ón chipper. (Tá muirir mór ar mo mhuintir! ach fuair muid margadh maith i gcónaí, cionn is gur chuir mo mháthair oideachas réamhscoile ar pháistí an teaghlaigh!)Ní bhím ag ithe sceallóga ró mhinic anois - is fearr liom rud éigin níos folláine de ghnáth. Ach ó am go chéile, bíonn sceallóga agam, agus iasc leo nó uaireanta spice burger.
Tá sé tugtha faoi ndeara agam mar sin go bhfuil roinnt siopaí anois ag léiriú suaitheantas an Chumainn Éireannach sceallairí Iodálacha Traidisiúnta.1
Tá an 26ú Bealtaine - amárach - fógartha ina Lá Náisiúnta Sceallóga agus Iasc acu.
Is mithid.
Is cuid dár n-oidhreacht é cinnte; agus b'iad na Gael iodálaigh cinnte an glúin is feiceálaí d'inimircigh agus mé ag fás aníos: is maith ann an nasc, agus is mithid é a cheiliúradh.
Íomhá ó Wikimedia; le Tannin.
1Tá beachtóir de dhíth orm chun Gaeilge chruinn a chuir ar an lán béil seo d'ainm!
