I measc na scéalta faoi Caoimhín, tá an scéal faoin uair a raibh sé ag guí lena ghéag sínte amach. Bhí sé ag urnaí chomh fada sin gur thóg lon dubh nead ina lámh oscailte, agus bheir ubh ann. B'éigean dó fanacht gan corraí gur rugadh an gearrcach! Tá an dealbh thuas ar an gcosán ós cionn cillín Chaoimhín. Scríobh Séamas Heaney dán faoin eachtra.
Aguisín: ag leanacht nod ó Dennis, fuair mé é seo ag Celt: (Betha Caoimhgin ó Bethada Náem nÉrenn)
Do-cóidh Caoimhgin isin chorgus i c-cró cáolaidh for leic luim ina shesamh caigtighis ar mís, & é a c-crois-fighill ar Dhia. Ro ling lon i n-glaic in érlaimh, & do-rinne nead, gur léicc na h-éoin amach.
Agus tá leagan eile den scéal anseo:
Beatha Caoimhghin Glinne Da Lach sunn do reir mar sgriobh manach fa disciobal do féin dar ainm Solamh .i. et sgriobhthar anso i maill friom-sa, Aodh Ó Dalaigh, an t-aonmadh lá fiothchad do mi Ienaredh anno Dom. 1725 a m-Baille Atha Cliath.
Agus, gan amhras, tá an scéal ag Cambrensis. (Aire: PDF!)
