Ó chuala mé glór chumhtach Phiarais Uí Lorcáin ar clár TG4, Bláth na hÓige, bhí fonn orm níos mó de a chlos. Shíl mé go mbeadh deis agam nuair a seoladh EP leis. Rinne mé talamh slán de go mbeadh fáil air ar líne áit éigin. Ach ní raibh, agus níl.
Mar sin, nuair a chonaic mé go raibh ceolchoirm Sheachtain na Gaeilge ag Cumann CLG Naomh Uinsionn ina mbeadh sé ag gabháil fhoinn, thapaigh mé an deis. Agus thug aghaidh ar Chluain Tarbh.
Sult - na deirfiúracha ceolmhaire Uí Scolaí a chur tús leis an ócáid, ceol uirlise ar píob, cláirseach agus bosca agus glór cinn. Traidisiúnta ach úr.
Sos gairid agus ansin chuir fear an tí, Aodhán Ó Ceallaigh, (sár amhránaí é féin) Piaras i láthair. Agus chan seisean meascán amhrán a thionlacan féin ar ghiotáir nó basúcaí. I nGaeilge agus i mBéarla. Agus é ag cabaireacht go gealgháireach idir na hamhráin, ag magadh go séimh faoi fhéin.
Iarraidh encore agus encore eile. Agus fuarthas.
Thapaigh mé an deis fiafraí faoin EP. Bhí cúpla ceann fágtha sa charr aige, ar sé (Typical South Armagh arsa duine éigin). D'fhan mé tamall leis a ghiuirléidí a phacáil, agus labhairt le daoine eile. B'fhiú an fanacht. Tá an EP agam anois!
