atá ann.
Dhá ní a ghealann mo chroí. Um an dtaca seo den bhliain a pósadh mé, agus chaith muid seachtain na meala in Iarthar Duibhneach. Bhí na goirt breac le h-uain, agus na claíocha le sabhaircíní.
B'amhlaidh a bhí an tseachtain seo chaite arís agus muid, móide ar gcúram, i dTír Chonaill.
I dTeileann a bhíomar, ait a bhfuil cara le mo bhean ón nGearmáin Thoir ag cur faoi le cúpla bliain. Shiúl mé píosa de Shlí Cholm Cille leis an gasúr agus mé ann. Bhí sé i gceist againn an gcuid ón gCarraig chomh fada le Gleann Cholm Cille a shiúl. Ach theip orainn an tús sa Charraig a aimsiú, agus chaill muid roinnt ama ag fánaíocht ar shleasa Knockunna (Níl an logainm cheart ag an SO, agus mar sin níl agamsa!). Nuair a d'aimsigh muid an cosán ar deireadh ag barr an chnoic bhí sé marcáilte go maith. Lean muid orainn chomh fada leis an gcrosaire ag Loch Unna. Tharla gur tháinig mo bhean sa charr orainn ansin, agus ós rud é go raibh éirí amach ar tí a bheith i measc an chois mhuintir, ghéill mé agus chuamar sa charr chun an Ghleann.
Breis oíche eile, lcd.
