An iomarca againn sa chine daonna?

Dhá thuairim i gcodarsnacht san Irish Times inniu: David Adams ag éileamh bá don Aifric uainn agus John Gibbons ag éileamh srianta dochta ar phobal an Domhain.

Is cinnte nach bhfuil acmhainní ar fáil chun go n-ídeodh gach neach daonna ar méid céanna agus an ghnáth Iartharach.

Ach feictear dom go bhfuilimid ar cuir an t-uafás amú san Domhan Thiar. Agus go bhfuil na hacmhainní ann chun saol fiúntach a bheith ag gach neach daonna, ach maoirseacht stuama a bheith orthu. Agus, mar a deir David Adams, go mbeadh maolú ar fhás an daonra sna tíortha i mbéal forbartha ach saol níos fearr a bheith acu ann.

Scéal eile a bhaineann le hábhar ag MercatorNet: saoi de chuid ghluaiseacht an smachtú daonra ag clamhsán faoi neamh éifeacht an piolla frithghiniúna.

Bhí gné ciníoch agus an cuid is measa den dea-ghinic ag baint leis an dearcach sotalach sin nach mór don Domhan i mbéal forbartha srian a chuir ar fás a dhaonra - ar mhaithe linne san Iarthar nach mian linn srianta a leagan ar an gcur amú agus craos.

Mar a fheiceann muide faoi láthair [cé go bhfuil deireadh ag teacht leis], tá gá le fás san daonra chun dul chun cinn eacnamaíochta a bheith ann.

Córas chasta, agus saol casta atá san Domhan s'againne. Ach is fúinne san Iarthar atá sé plé le hiarmhairtí ár mí iompar. Ní futhu siúd nach bhfuil ach an gannchuid acu - ach a choinníonn caife, tobac, ola, cocáin, rís,... linne.