Rogha dánta thar gairmré Áine Ní Ghlinn atá sa dhíolaim seo. Ní scíthléitheoireacht atá sna dánta seo, ach tá tairbhe sa léamh. Ga an mháinlia ag pléascadh neascóid an mhí-úsáid agus an cos ar bolg. Ag scaoileadh an brach as. Ag soilsiú an chréacht. Tá díghalrú sa solas láidir, agus ní maith leis na péist agus súmairí a bhíonn ag teacht i dtír ar laige agus íogaire é nuair a scalltar solas ar a modhanna.
Tá scéalta léanmhara mise freisin anseo. Tá sé phribhléid agamsa gur fear geal heitrighnéasach meánaicmeach mé, ó theaghlach seasmhach cosantach. Nuair a bhí mé óg agus saonta bhí fear ag útamáil liom, ach d'éist mo thuismitheoirí le mo mhíchompord agus ghníomhaigh go grod chun teacht idir mé agus an baol. Ní raibh an deis sin ag cách, agus go deimhin níl fós. Tá na creachadóirí fós inár measc agus cuidíonn tost agus dorchadas lena hainghníomhartha.
Ní dhearna mé ag siúl fánach a chaitheamh ar leaganacha traschruthaithe Theo Dorgan, ach de réir a réamhrá siúd tá an file í féin sásta leo.
Tá íomhánna agus insint cumhachtach sna dánta seo, idir sean agus nua. Agus cé go bhfuil pian iontu níl siad éadóchasach. Tús leigheas na haicíde é a ainmniú agus a aithint. Is aicíd ar an bpobal an mhí-úsáid cumhachta, cuma an collaíochta, colainn nó inchinn a imrítear an mhí úsáid air.
Cabhraíonn an cnuasach seo le antasubstaint an léitheora in aghaidh na patuaire a forbairt. Is maith sin.
(Sheol Cló Iar-Chonnachta cóip léirmheasa chugam)
Áine Ní Ghlinn
Theo Dorgan a d'aistrigh.
