Imbolc 2012: Forbairt Fearainn

Feargal Ó Móráin
Íomhá le caoinchead Imbolc agus a ghrianghrafadóirí

B'é Feargal Ó Móráin ó Fiontraíocht Éireann a chuir tús leis an lá ag Imbolc 2012. Tá sé freagrach as an earnáil dúchasach a chur chun cinn. Cloistear go minic in Éirinn faoi na mór chomhlachtaí idirnáisiúnta, mar go mbíonn líon ard fostaithe acu siúd, agus - ar pháipéir ar a laghad - méid mór airgid i gceist leo. An gné is spéisiúla ina chaint domsa dá réir ná gurbh ionann an méid airgid a chaitheann comhlachtaí dúchasacha ar phá agus earraí agus a chaitheann na holl-chomhlachtaí. Gné spéisiúil eile ná go mbíonn na comhlachtaí seo - arbh comhlachtaí beaga iad don gcuid is mó, scaipthe thar an tír ar fad, murab ionann agus na holl-chomhlachtaí a bhíonn lonnaithe sna cathracha móra. Is cinnte gurbh iad na comhlachtaí seo teannáin na tionsclaíochta sa tír, agus is maith an rud go bhfuil Fiontraíocht Éireann ag cabhrú leo. Ba mhaith an rud dá gcloisfí níos mó faoi - creidim féin go láidir go bhfuil gá le earnáil láidir comhlachtaí dúchasacha, atá fréamhaithe sa phobal chun go mbeidh rath leanúnach ar an dtír. Caint spéisiúil a bhí ann.

Ná héiligh ús ná ioncamas uaidh (Lev 25:37)

Tá an méid seo le rá ag C.S. Lewis ina leabhar "Mere Christianity"

Tá comhairle amháin a thug na sean Gréagaigh págánta, Giúdaigh an tSean Tiomna agus ag oidí móra na Críostaíochta sna meánaoiseanna a bhfuil neamhaird iomlán déanta ag córas eacnamaíochta na linne seo de. Dúirt na daoine seo ar fad linn gan airgead a thabhairt ar iasacht ar ús - ach is airgead ar ús - infheistíocht - bun agus barr ár gcóras.

Táimid ar fad ceangailte isteach sa chóras ar an iliomad slite - ag íoc ús ar mhorgáistí agus iasachtaí. Ach freisin ag brath ar ús a fháil i scéimeanna árachais agus pinsean. Agus tá tionchar thar a bheith casta aige seo ar an ngeilleagar tré chéile.

Nuair a thosaigh córas an stocmhalartáin ar dtúis, sna tithe caife, is éard a bhí i gceist ná fir gnó ag teacht i gcabhair ar a chéile, farasbarr duine amháin ag cuidiú le leachtacht gnó eile, go dtí go dtáinig a long i dtír. Thuig na hamhantraithe seo an baol, agus an brabach; ba den ghnó iad.

Ach anois, tá ár bpingineacha uile ag dul isteach in oll-chistí infheistíochta, agus córas thar a bheith casta idirghabhálaithe idir na foinsí airgid agus iad siúd a bhfuil siad de dhíth orthu. Níl aon nasc idir an fiontraí agus an fiontar. Níl aon suim sna torthaí fad théarmacha - praghas an lae agus torthaí na ráithe amháin a shocraíonn luach saothar an idirghabhálaí, agus atá mar slat tomhais aige chun airgead a bhogadh sall is anall.

Rud a chothaíonn bréag geilleagair, agus easpa straitéise. Tá taicticí níos tábhachtaí - cuma na maitheasa a chuir ar na torthaí ráithe, agus moladh a fháil ó na anailísithe - arbh minic gur Tadhg an dá thaobhanna iad, ag cuir comhairle ar infheisteoirí agus feidhmeannaigh, agus ag saothrú as suas agus anuas na stoic chomh maith. Bíonn gné láidir nasctha le praghas an stoic in íocaíocht na feidhmeannaigh - idir roghanna stoic agus bónais.

Rud a fhágann na fostaithe thíos leis an scéal go minic. Agus, gan amhras an pobal a mbíonn orthu íoc bealach amháin nó bealach eile as an easpa straitéis.

Fadhbanna mallaithe

Tá an ghnáth cur chuige innealtóireachta chun fadhb a leigheas measartha simplí. Déantar iarracht samhail simplí den fhadhb a aimsiú, agus an fhadhb simplithe, ag seachaint castacht, a leigheas. Cuirtear lamháil sábháilteachta i gcrích mar chuid den leigheas, agus go hiondúil, is leor sin.
Tarlaíonn, gan amhras, corr tubaiste, ach ar an mórgóir, feidhmíonn rudaí.

Ach tá daoine casta, agus pobail níos casta fós. Agus tá na córais domhanda - an aeráid, an pholaitíocht, airgeadas, casta freisin - ó tharla iad a bheith spléach ar dhaoine agus pobail.

Fadhbanna mallaithe a eascraíonn as sin. Fadhbanna nach dtuigtear i gceart go dtéitear i ngleic leo.

Tá muid i ngleic le fadhbanna dá shórt abhus - an scrios ar an gcóras baincéireachta de bharr amhantraíocht mí-fhreagrach. Tá poill réabtha inár gcórais sóisialta de bharr na holl-suimeanna d'airgead poiblí atá dhá shú isteach sna bainc, agus de bharr an titim thubaisteach ar teacht isteach cánach - de bharr titim ar fhostaíocht agus ar díol.

N'fheadar an bhfuil fís againn? Gan an fhís, conas is féidir tabhairt faoi leigheas? Gan tabhairt faoi leigheas, ní thuigfimid an fhadhb. Agus conas is féidir é seo a fad a léiriú don phobal?

Santaíonn daoine teachtaireacht simplí, dearfach - "Is féidir linn" a là Obama. Is féidir linn, cinnte - ach céard? Bíonn cleachtadh ag eolaithe agus innealtóirí ar freagraí níos cúramaí, níos meáite a thabhairt, i dtéarmaí féidireachtaí agus dóchúlachtaí.

Ach santaíonn an pobal cinnteacht - cinnteacht nach ann dó.

Ach i ndaonlathas, caithfear an pobal a mhealladh i dtreo an leigheas.

Cá bhfuil ár gceannairí spreagúla - le smaointe? Níl haon mhaith dúinn pobalóirí, ná gan amhras na mé féinithe atá chomh coitianta i measc ár n-aos pholaitiúil, ar comhairleoirí contae "Jim'll fix it" a lán acu ina gcroíthe istigh.

Is mór, feictear dom, idir Lemass agus T.K Whitaker agus Brian Cowen agus Colm Mac Carthy.

Tá sé in am don Dara Phoblacht!