Ceann de na rudaí is luachmhara faoi cainteanna Imbolc ná saineolaí a chlos a labhairt ar ábhair atá gar dar gcroíthe ach nach bhfuil eolas dá laghad agam orthu ceal taithí.
Ní léim nuachtáin Béarla mórán níos mó, ach is cuimhin liom na cinnlínte le linn na géarchéime airgidis tráth agus na bancanna ag teip, go raibh tubaistí i ndán freisin do na comhair creidmheasa.
Ina chaint seisean léirigh Tadhg Ó Súilleabháin le figiúirí agus fíricí gur áibhéil ar a laghad agus b'fhéidir uisce faoi thalamh a bhí i gceist leis an dtuairimíocht.
As ceithre céad éigin comhar creidmheasa níor theip ach ar sé chinn. Agus de bharr cúlchiste léig na gcomhar creidmheasa agus cúinsí eile níor chosain na teipeanna sin faic ar an sparán phoiblí sa deireadh — murab ionann agus na fiacha troma a tharraing na bainc orainn.
Bhí roinnt cúiseanna a bhí an scéal amhlaidh.
Theip ar sé comhar creidmheasa - as ceithre chéad.
Bhí roinnt cúiseanna leis. Bhí rialaitheoir gníomhach ar an earnáil sa bhanc ceannais a d'fhéach chuige go raibh eolas cruinn ag coistí stiúrtha gach comhar creidmheasa uair sa ráithe. Bhí súil ghéar aige agus acu dá réir ar na figiúirí.
Bhí na hoifigigh gar do na baill, cónaí orthu ina measc agus iad freagrach as a gcuid airgid dá réir.
Seans fiú go raibh siad níos airdeallaí de bharr scéalta cailleach an uafáis sna nuachtáin fúthu.
Cúis imní mar sin an treocht go bhfuil an rialtas ag cur brú ar comhair creidmheasa cónascadh agus ag éileamh níos mó eolais agus cumas ó bhaill coistí atá á dhéanamh níos deacra agus níos achrannaí do shaorálaithe seirbhís poiblí a thabhairt.
Tá an baol ann go réabfar an nasc leis an bpobal agus fónamh dóibh ar mhaithe le brabús agus clú na hinstitiúide. Ba bhocht an cúiteamh sin!
Inspioráid agus lón machnaimh cinnte ó Imbolc 2019.
