Píosaí liom in áiteanna eile:

2025-12-06

Bódléar


Cé gur léigh mé an t-úrscéal seo taca an ama seo anuraidh, ar chúis amháin nó cúis eile níor scríobh mé faic anseo faoi. Scaoil mé cúpla teachtaireacht chuig na Spéiríní faoi, mura bhfuil dul amú orm. 

Tarlaíonn sé gur athléigh mé le déanaí é.

Scéal spéisiúil athrú ré atá ann. File pobail a thagann ar ais ón scoil éigse agus lagmhisneach air faoin seanreacht. Ach pobal a éilíonn na seancinnteachtaí, mar sin féin. 
Agus a shíleann cearta a bheith acu ar an bhfile, ar máistir scoile é freisin. 

Sagart tiarnúil paróiste. Bean óg spreagtha. Triantáin grá. Seanmhaighdean sa tóir ar fear. Tionchar na Fraince, agus an tionchar sin ag athrú. Agus sa chúlra, bagairt an Ghorta. 

Scéal éadrom lán grinn, ach an dáiríreacht tríd an ghrinn. 

Scíthléitheoireacht le lón machnaimh. 


Darach Ó Scolaí
136 lch; clúdach crua 
978-1-913814-65-6


2025-12-04

Tá struchtúr de dhíth ar fhoilsitheoireacht, léamh ⁊ scríobh na Gaeilge

Bhí mé ag mórsheoladh Comhar aréir, i seomra plódaithe de chuid an United Arts Club. Fear teilifíse, Pádhraic Ó Ciardha (a bhfuil suáilcí eile aige) cathaoirleach reatha Comhar agus is é Alan Esslemont a chuir sé in aithne chun an seoladh féin a dhéanamh. 

Bhí Cine4 luaite ag Pádhraic mar chuid de shaothar Alan, cé gur luaigh sé Cinegael in iomrall focail i dtosach. Tráthúil go leor, bhí an leabhar Scannánaíocht na Gaeilge i measc na leabhar a bhí le seoladh, agus rinne Alan trácht ar cheannródaíocht agus tionchar Bob Quinn ina chaint.

Ba é príomh éirim a chaint áfach ná, faoi mar a bhunaigh seisean agus daoine eile Cine4, ní toisc nach raibh scannáin as Gaeilge ar fáil, ach chun struchtúr a chur ar fáil go bhféadfadh an scannánaíocht fás agus forbairt fiú agus na cúinsí ag athrú, go raibh a mhacasamhail de struchtúr de dhíth ar fhoilsitheoireacht, léamh agus scríobh na Gaeilge.

Luaigh sé go moltach an iniúchadh a rinne Coiste Oireachtais na Gaeilge faoi chathaoirleacht Aengus Ó Snodaigh chun an staid reatha a chíoradh, agus an easpa maoinithe. Ach shoiléirigh sé nach i mbreis maoin atá an réiteach ach go bhfuil gá le straitéis agus struchtúr. 

Mar a tharlaíonn, sa leabhar do pháistí (agus Daideonna) a bhí le seoladh aige Coiscéim coiscéimín tá cód QR a thugann rochtain ar thaifid den údar ag léamh a saothar. Rud a bheidh úsáideach do thuismitheoirí agus seantuismitheoirí nach bhfuil iomlán ar a gcompord le labhairt na Gaeilge. Agus a bheidh fóinteach freisin do thurais gluaisteáin!

Faoi Scáil Gheal na hIndia le Gabriel Rosenstock an leabhar deiridh a bhí le seoladh, agus eagrán na Nollaig de Chomhar.

Labhair údair agus eagarthóirí na leabhair ansin, Gabriel ar fhíseáin réamhthaifeadta toisc go bhfuil sé faoi chóireáil ceimiteiripe faoi láthair agus ag seachaint sluaite. 

Gníomh eile a bhí le cur i gcrích na bronnadh duais ar scríbhneoirí acadúil a raibh saothair den scoth acu i gComhartaighde.

Rud a rinne Réamonn Ó Ciaráin, príomhfheidhmeannach Gael Linn, urraitheoir na nduaiseanna.

Bhí neart ábhar machnaimh sna cainteanna a tugadh. Gura fada buan Comhar. 

Deá scéala go bhfuil ardú maoine faighte ag earnáil leabhair agus iriseoireacht scríofa na Gaeilge, dhá earnáil atá ar an ngannchuid go háirithe ó chliseadh geilleagrach 2008.

Ach tá gá le fadradharc, straitéis agus struchtúr chun leas a bhaint as an maoiniú.

Aguisín :luaigh sé https://llyfrau.cymru/ mar eiseamláir den rud atá de dhíth. 

2025-11-23

Dán na Caillí

Bíonn rogha na himeachtaí le freastal orthu le linn féile IMRAM i gcónaí deacair. I mbliana, ar an ndrochuair, bhí orm bheith thar lear don bpríomh deireadh seachtaine. 

Ba leor áfach duine de Laoighseach Ní Choisdealbha, Dairena Ní Chinnéide nó Eithne Ní Ghallchobhair mé a mhealladh go lár na cathrach - ach an triúr acu le chéile!

Anuraidh bhí comhdháil acadúil ag an Acadamh Ríoga faoi phearsa na Caillí. D'aithin siad an uair úd go raibh rud le rá freisin ag na healaíontóirí faoin ábhar, agus chuaigh i bpáirt le hIMRAM agus na filí chun an bhearna sin a líonadh. Bhí an tinfeadh ag Majella Ní Chriocháin, bainisteoir IMRAM Róis a luadh le Liam Carson mar cheoltóir feiliúnach.

Triúr ban ultach, trodaí Duibhneach agus an file físe Margaret Lonergan, ar dheacair ócáid de chuid IMRAM a shamhlú d'uireasa a híomhánna teilgthe. 

Is iomaí brí ag an bhfocal Cailleach ar ndóigh, agus thagair Máire Ní hAnnracháin do brí amháin, i. Bean scothaosta agus í ag baint feidhme as an cuir síos sin uirthi féin. 

Baineann sanasaíocht Cailleach le caille, i. fial. Agus bhí éadan Róis folaithe faoi chaille dhubh lása nuair a tháinig sí i láthair chun a cheol diamhair féin a chuir i láthair - guth álainn agus asarlaíocht leictreonach scaití á threisiú agus babhtaí eile á choimhthiú. Thug sí amhráin dúinn idir na filí agus tionlacan cúlra dóibh. 

Thug Laoighseach sraith dánta dúinn, mar is iondúil ionchollaithe, baineann, láidir. Lán de thagairtí do théacsanna idir saolta, scrioptúrtha agus ó litríocht na cruinne agus na Gaeilge. Fite fuaite le tuiscint ar Chailleach Bhéara an dáin agus a miangas sise. 

Bhí dánta Dairena Ní Chinnéide fáiscthe as Dinnseanchas Iarthar Dhuibhne agus cuimhní teaghlaigh ar mná feasa, agus coimhlint idir piseog is creideamh, mná feasa agus cléireach tiarnúil. 

Agus bhí reacaireacht Eithne Ní Ghallchobhair báite sa bhéaloideas, cuid de na téamaí a chíor sí i Múscail, a ghiorria. Tuiscint is neamhbhreithiúnacht an bhean feasa, beag beann ar na claontuairimí fúithi féin agus a dlúthbhaint leis an dúlra. 

Bhí dán amháin i nGaeilge na hAlban againn, ó Caitrìona Lexy Chaimbheul .

Mar is iondúil le ócáidí imram.ie, fiú agus seo i suíomh acadúil leabharlann an Acadaimh ríoga, is Gesamtkunstwerk a bhí ann - filíocht, íomhánna agus ceol ag tagairt dá chéile, fite fuaite le chéile chun an lucht éisteachta agus féachana a fhuadach chuig domhain na samhlaíochta faoi réir na Caillí. 



2025-11-17

Das war’s mit der DDR!

Grianghraif atá mar chuid de thaispeántas bheag 
ag an áit a mbíodh an post teorainn. An slua ar an 9ú Samhain.

Ar an 9ú Samhain scaip an Taz agallamh le Harald Jäger, an oifigeach a d'oscail an Balla ar an oíche cáiliúil úd. Agallamh ó deich mbliana ó shin. Tráth a raibh scannán bunaithe go scaoilte ar an eachtra á chraoladh. Bornholmer Straße. Is cosúil go raibh athchraoladh déanta air, mar bhí mé in ann amharc air ar Mediathek an ARD.

D'amharc mé air le mo shonuachar, a rugadh agus a tógadh san DDR. 

Tragikomödie an cuir síos ar ar an scannán, i. Tragóid leis an ghreann ina orlaí tríd.

Díoraíonn an scannán ar an ngrúpa beag oifigeach a bhí ar dualgas an oíche úd i Bornholmer Straße, go háirithe ar Jäger (Schäfer sa scannán - dá mbeadh a ainm siúd úsáidte ghlacfaí leis go raibh fíorainmneacha ar cách. Rud a bheadh baol achrann dlí leis.)

Diaidh ar ndiaidh, tar éis fógra ciotach Schabowski go mbeadh saorchead taistil, bailíonn slua ag an teorainn. Tá Bornholmer Straße ar imeall Prenzlauer Berg, áit a raibh daoine amhrasach faoin DDR ar aon nós.

De réir mar a bhailigh daoine, grúpaí beaga i dtosach, ansin deicheanna, ansin lán Straßenbahn, bhí brú ag éirí ar na hoifigigh. Agus gan na oifigigh níos airde sásta aon treoir a thabhairt seachas an teorainn a choinneáil. 

Faoi dheireadh tugadh treoir daoine "trioblóideacha" a scaoileadh tríd, ach stampa a chur ar an ghrianghraif ina bpasanna, agus gan iad a scaoileadh ar ais - a saoránacht sa DDR a bhaint dóibh, i ngan fhios dóibh.

Ach bhí mórchuid ag iarraidh filleadh, agus uaireanta bhí an stampa ar duine amháin de lánúin, agus an duine eile saor filleadh. 

Bhí an grúpa beag garda teorainn idir dhá thine Bhealtaine. Agus gan aon treoir ó lastuas. In eagraíocht agus do dhaoine a bhí riamh cleachtaithe le orduithe lán mionsonraí. Ní raibh d'ordú acu ach an teorainn a chosaint. 

Faoi dheireadh, ghlac Jäger an cinneadh an bac teorainn a oscailt. Chuaigh na sluaite go lúcháireach tríd, agus d'fhill tar éis cúpla uair an chloig thiar. Chuaigh roinnt soir ón dtaobh thiar freisin. 

Bhí daoine ag rugadh barróga ar na gardaí teorainn, cé gur mhothaigh siadsan go raibh an saol iompaithe bun os cionn orthu. 

Dúirt mo nuachar ina dhiaidh sin nach minic a dtugaimid aird ar mhothúcháin a leithéidí, giollaí sa chóras ach a chreid san idéil, agus a chreid dáiríre gur ar son na síochána agus i gcoinne an faisisteachas a bhí siad ag seasamh. 

Ach mar a dúirt comhghleacaí leis le Jäger, b'shin sin don DDR. 

Bhí sé luaite san alt go raibh leabhar scríofa in éineacht le Jäger ag scríbhneoir, ag cíoradh a stair agus a dhearcadh chomh maith le heachtraí na hoíche agus na laethanta beaga roimhe. 

Scéal níos iomláine, níos casta ná mar is féidir léiriú i scannán. 

Mar a raibh sé dúthrachtach i dtosach, mar a chuaigh sé chun an teorainn a chosaint, mar a súdh isteach san MfS é, mar a thosaigh sé ag mealladh eolais ó dhaoine ag trasnú na teorainn - eolas a bhí fíor úsáideach don Stasi. 

Mar a thosaigh síol an amhrais ag fás ann, ach mar ar thuig sé nach raibh aon bhealach siar - ní ligfí dó an MfS a fhágáil agus filleadh ar an gceird a d’fhoghlaim sé. 

Mar ar cuireadh oiliúint air, agus mar ar fhoghlaim sé diaidh ar ndiaidh go raibh an Stáit ag lúbadh agus ag briseadh a ndlí féin. 

Agus go raibh ceannasaíocht an Stáit dall ar fhírinne an scéil, an riocht eacnamaíochta a d'fhág go rabhthas ag díol earraí siar agus gan fáil orthu thoir. Go rabhthas fiú ag "díol" príosúnaigh - ag ligeann dóibh dul siar ach airgead a fháil. 

Ach fós, agus go dtí i bhfad i ndiaidh an athaontaithe go raibh sé deacair aige gan an namhaid a fheiceáil nuair a bhí duine in éide póilín nó saighdiúir de chuid an BRD. 

Scéal spéisiúil. Lón machnaimh. 

An leabhar:
Gerhard Haase-Hindenberg 
Der Mann, der die Mauer öffnete 

An scannán :
Bornholmer Straße 


2025-11-16

Fiche bliain ag blagadóireacht....

2005-11-16


Bhuel. De bharr nár ghlac Blog Oistín le teachtaireachtaí inaithnid, tá blog agam. Seans go mbeidh deis agam smaointe fánacha a bhreacadh anseo. Cá bhfios. 

Fiche bliain níos déanaí, agus is iomaí smaoineamh fánach breactha agam. 

2025-11-11

Allagar na nAistritheoirí

Bhí ócáid ag IMRAM i gcomhar le Féile Leabhair Bhaile Átha Cliath inar chuir Michael Cronin triúr aistritheoir liteartha faoi agallamh, Máirín Nic con Iomaire - a bhfuil cúpla leabhar aistrithe ón bhFraincis aici do Bharzaz, Antain mac Lochlainn a bhfuil idir aistriúcháin meamraiméis agus aistriúchán liteartha déanta aige, agus Micheál Ó hAodha a bhfuil an cúram leagtha ar féin aige litríocht na Gaeilge a chur faoi bhráid dhaoine atá taobh le Béarla.

I séipéal mhaorga barócach ospidéal Chill Mhaighneann, ionad IMMA, a bhí an t-allagar. 

Léirigh an triúr buanna agus dúshláin a gceirde, an grinnscrúdú is gá a dhéanamh ar an saothar, na roghanna atá le déanamh chun ciall an phíosa a thabhairt slán seachas lomaistriúchán ar fhocail. Na deacrachtaí a bhaineann le focail iasachta sa bhuntéacs, nó le focail a bhfuil brí ar leith acu nach bhfuil sa sprioctheanga. 

Go bhfuil gá le tuiscint mhaith ar an teanga óna a bhfuiltear ag aistriú, ach go bhfuil máistreacht ar an sprioctheanga de dhíth. 

Bíonn sé i gcónaí tairbheach éisteacht le ceardaí oilte a bhfuil grá aige dá ghairm, agus sin a bhí i gceist. 

Luaigh Antain nath maidir le dea aistriúchán - gur sraith cinntí cearta atá i gceist leis. 

2025-11-09

Ich hab' noch einen Koffer in Berlin...

Chaith mé na deich mbliana tar éis na hOllscoile ag obair i mBeirlín. Is ann a casadh mo shonuachar orm, agus is ann a rugadh an beirt is sine dár gclann. 

Mhúnlaigh an tréimhse ar leor bealaí mé, go gairmiúil agus go pearsanta. Gesellenjahre, na blianta idir printíseacht agus máistreacht. 

Ag an deireadh seachtaine fada thug mé cuairt gairid ar mo mháthair céile. Tá cónaí uirthi anois lena páirtí soir ó dheas ó Beirlín, in árasán i sráidbhaile tuaithe. 

Ach thapaigh mé an deis agus chaith an Domhnach agus maidin Luain i mBeirlín, d'fhonn buaileadh le hiar chomhghleacaithe.

Bhí mé ar gach modh iompair poiblí - S-Bahn, U-Bahn, Straßenbahn, Regionalbahn agus Bus! Ní raibh an aimsir ar an Domhnach thar moladh beirte. Tháinig mé aneas ó Königs Wusterhausen ar an S-Bahn go lár na cathrach. Bhí mé ag cuir fúm i Oranienburger Str. Bhí sé pas beag luath chun seiceáil isteach, mar sin chuaigh mé ag amharc ar an cuimhneachán ar an mBalla ag Bernauer Straße. Bhí sé ag stealladh báistí áfach agus nimh sa ghaoth, mar sin theith mé chuig siopa Döner chun ceann a ithe.

D'fhág mé mo mhála sa bhrú agus chuaigh ag tabhairt cuairt ar lucht aitheantais i Charlottenburg agus ansin chun caibidil le beirt iarchomhghleacaí i Spandau, áit ar chónaigh mé ag tús mo thréimhse i mBeirlín. Ní raibh an oiread athraithe feiceálacha i gcroí an bhaile, dar liom. Ach agus muid ag ithe agus ag ól i mionghrúdlann Spandau, luaigh duine acu go raibh an cathair éirithe níos callánaí agus níos cáidhí, agus go raibh baint ag an ardú ar líon na n-imirceach leis sin. Tuiscint éagsúil ar spás phoiblí.

Sin ráite, cé go raibh amhras orm bheith ag siúl thart ar Oranienburger Str mall istoíche, áit a bhíodh (agus atá, go bhfios dom) striapachas sráide luaite leis, bhí na sráideanna ciúin folamh. Ar ndóigh, oíche Domhnaigh a bhí ann.

Maidin Luain bhí mé i mo dhúiseacht go moch. Seachas casadh agus únfairt sa leaba agus cur as do dhaoine eile sa suanlios, shleamhnaigh mé amach go faillí. (Chuile seans go raibh eascairde déanta agam le mo shrannadh iar lathairt cibé).

Bhí sé i gceist agam Aifreann a éisteacht, mar a thuairisc mé i mír eile. Bhí sé luath fós áfach. Thosaigh mé ag siúl i dtreo na hardeaglaise, ag súil teacht ar chaife. Ó tharla go raibh mé sa cheantar, thug mé cuairt ar cuimhneachán Rosenstraße. Scríobh mé faoi cheana, agus is dócha go scríobfaidh arís.

I ndiaidh an Aifrinn chaith mé súil ar phieta Käthe Kollwitz san Neue Wache - mheabhraigh Lillis Ó Laoire dom é ina léacht ar Saighdiúir.

Ní raibh plean dáiríre agam seachas go raibh coinne agam le hiar chomhghleacaí eile le scroid eadra a chaitheamh ag cos an Fernsehturm um a haon déag. Thóg mé bus síos na Linden chomh fada le geata Bhrandenburg. Caith mé súil tapaigh ar cuimhneacháin na nGiudach dúnmharaithe, achar mór faoi bhloic stroighne ar airde éagsúla. 

Bhuail smaoineamh ansin mé. D'fhéadfainn dul ag amharc ar na tithe ina raibh cónaí orm. Ar an S-Bahn ó thuaidh liom mar sin, i dtreo Pankow. Bhí sé i gceist agam tuirlingt ag Wollankstrasse, mar ar thosaigh mo comaitéireacht ar feadh na mblianta. Ach bhí fógra roimhe go raibh an stáisiún sin dúnta d'oibreacha innealtóireachta. 

Léim mé den traein ag Bornholmer Straße, mar sin. An áit ar thit an Balla i 1989. Tá cuimhneacháin ar an eachtra in aice leis an droichead. Ansin shiúl mé fán Páirc nua atá san áit a mbíodh an balla - dhá bhalla le hachar eatarthu dáiríre. 

Shiúl mé tríd an cheantar gur bhain mé amach an teach a raibh cónaí orainn ann ó lár na nóchaidí ar aghaidh. Formhór na tithe ón Gründerzeit - tús an fichiú céad - bíonn cuid de ar aghaidh na sráide, ansin clós agus tigh eile. Ar an gcéad urlár, san Hinterhaus a raibh cónaí orainne. Is é mo chuimhne go mbíodh na doirse isteach sa chlós ar oscailt agus muide ann. Bhíodar faoi ghlas anois. Tháinig máthair óg amach lena clann. Ach dhiúltaigh sí glan mé a ligean isteach le súil a chaitheamh ar an gclós. Fiú nuair a mhínigh mé mo chás. Bhí sí diongbháilte, agus thuig mé di. Dúirt sí go raibh an clós ligthe i ndearmad, nach raibh aon mhaith sa Hausverwaltung. Bhí rian an bosca gainimhe ann ceart go leor, agus cnocán san áit a mbíodh ceapach luibheanna. Sé an chaoi, agus muide ag bogadh isteach, go raibh roinnt tionónta tar éis meitheal a bhunú chun cuí a chuir ar an gclós, le deontas Stáit. 

B'shin sin. Shiúl mé fán sráid i dtreo an U-Bahn. Bhí an siopa glasraí orgánacha fós ann, agus cheannaigh mé féilire Aidbhinte tae mar chuimhneacháin. 

Thaisteal mé cúpla stáisiún ar an U-Bahn ansin, go Schönhauser Allee. Thar talamh atá an U-Bahn anseo, ar bhealach cruaiche thar an mbóthar, ar féidir siúl faoi. An Magistratsschirm a leasainm. 

Tamall ó Schönhauser Allee, in árasán aon seomra sa teach laistiar a chónaigh mo nuachar anois nuair a chuir mé aithne uirthi. Gan cith ná folcadáin, ach le leithreas bheag agus cistin. Is ann a chaitheamar beagán thar bliain tar éis pósadh, go dtí go raibh leanbh ar an mbealach. 

Arís bhí an doras faoi ghlas romham. Agus clúdaithe le graifítí, rud nach raibh an uair úd. 

Shiúl mé na sráideanna tamall, ag amharc thart. Bhí mórán athraithe, ach anois is arís tháinig mé ar siopa a bhí ann tríocha bliain ó shin. 

Thóg mé Straßenbahn ansin ar ais i dtreo Alexanderplatz, ach ar an ndrochuair idir oibrithe tógála agus trácht, loic sé orm agus bhí mé pas mall do mo choinne. 

Bhí comhrá breá againn, rinne mé roinnt siopadóireachta do féiríní, agus chuaigh ó dheas arís go Bestensee - ar Regionalbahn. 

Tá Beirlín níos gairbhe ná mar a bhí, níos mó éiginnteacht ar an bpobal. 

Ar ndóigh, tá géarchéim tithíochta thall anois freisin, agus níos mó eachtrannach, agus na guthanna céanna thall ag déanamh nasc idir an dá rud. Cé gurb ceann de na cúiseanna leis an ngéarchéim ná gur dhíol an chathair tithíocht leis an earnáil phríobháideach.... 

Sin mar a bhíonn, san nualiobrálachas.