Thug mé suntas don mBóín Dé de bharr í bheith clúdaithe le huisce. Shíl mé sin a bheith thar a bheith ait. Ansin, lá i ndiaidh lae thug mé faoi deara nach raibh an fheithid ag bogadh seachas corr searradh a dhéanamh.
Ansin thug mé faoi deara an rud faoi, a raibh cuma mála uibheacha damhán alla air - pacáiste beag síoda. Rith sé liom go raibh ainmhí eile tar éis seilbh a ghlacadh uirthi. Tar éis roinnt guglála déanaim amach gurb an foiche seadánach Dinocampus coccinellae atá i gceist.
Cuireann an foiche ubh amháin ar bholg bog an Bhóín Dé. Nuair a thagann an focihe óg as an ubh, tosáionn sé á chothú féin ar an mBóín Dé agus ar aon uibheacha eile atá thart ar a colainn. Lena linn sinn bíonn an Bhóín fós á cothú féin. Ansin déanann an foiche an Bhóín a phairlisiú agus tugann an Bóín cosaint don cocún. De bharr go raibh an dá ainmhí san áit céanna tar éis trí seachtainí, tharlódh go raibh an larbha foiche féin ina íospartach ag Gelis Agelis mar atá luaite san alt Vicipéid.
Is féidir leis an dúlra bheith sách barbartha - ach ar ndóigh ní haon ainmhí séimh cairdiúil an Bóín Dé féin!
