Bhí sé de pribhléid agam buaileadh le Máirtín Ó Direáin uair amháin i mo shaol. Mheall múinteoir scoile de mo chuid é chun teacht agus labhairt leis an ceathrar againn a bhí ag gabháil don cúrsa ardleibhéil Gaeilge. Ní cuimhin liom ach gur bhuail muid leis. Caolseans go raibh mórán tairbhe le baint againn as, ná aige asainn. Dailtíní scoile.
Pé scéal é, tharraing Tobar na Gaedhilge m'aird ar an saothar próis seo uaidh. Is ceann de na téacsanna sa bhunachar é.
Bailiúcháin aistí - nó b'fhéidir gurbh cruinne sceitsí a thabhairt orthu. Dírbheathaisnéiseach don gcuid is mó, feictear dom. Thaitin na cinn lonnaithe ar Árainn go mór liom. Ba léir orthu a chluas le héisteacht, agus a mháistreacht ar an dteanga ann a fuineadh as saol na ndaoine. Bhraith mé nach raibh a pheann chomh cruinn céanna ag dul i ngleic le coimhthíos na cathrach.
Tá dornán aistí ann ag plé a cheard. Is luachmhar iad sin ach go hairithe.
Ó tharla nach mór dom an leabhar a thabhairt thar nais chun na leabharlainne amárach, tá cóip de na haistí sin déanta agam.
Feictear dom gur saothar thábhachtach atá ann.
Feamainn Bhealtaine
Máirtín Ó Direáin
