I dteaghlach líonmhar, bíonn pinginí gann. Agus cé go raibh mo mháthair tíosach, bhí mé athair caifeach. Ar an ndrochuair, is le m'athair a chuaigh mise sa ghné sin agus léann airgead i mo phóca. A bhuí le cúram mo mháthair, ní raibh easpa orainn dáiríre. Ach bhí fonn orm m'airgead póca a mhéadú.
Níl mé baileach cinnte an dáileadh an Southside express, nuachtán saor in aisce, an chéad post a bhí agam. Ach is dóigh liom é. Níl mé cinnte ach an oiread cathain ar thug mé faoi i dtosach. Sna déaga luatha ar aon nós.
Thart ar an am céanna, ar mholadh ó m'athair scríobh mé as Gaeilge chuig rúnaí Fianna Fáil ag lorg poist ag cabhrú leis an mbailiúchán náisiúnta. Bhíodh clúdaigh litreach le scríobh is araile. Ní cuimhin liom an cúis gur eitíodh mé. Is cuimhin liom an litir áfach. Toisc go raibh ceannlitreacha agus líne fúthu ag an tús "This letter to be typed in Irish"! Léiriú ar neart rudaí. Ina measc, nár léigh clóscríobhneoir an méid a bhí le scríobh aici (is dócha) go comhfhiosach.
Ar aon nós, uair sa tseachtain tháinig beart mór nuachtán chun an tí. Cúpla céad. An ceantar máguaird faoi mo chúram.
Cuid de na tithe le hascaill fada. Uaireanta deis léim thar balla ó thig go tig, ach go bhfóire Dia ort dá mbeirfeadh an úinéir tí mícheart ort. Cuid acu confach.
Tá páipéar trom. Uaireanta chroch mé an mála lán ar mo rothar agus bhrúigh é. Uaireanta eile ní raibh le déanamh ach beart so-iompartha a thabhairt liom, agus filleadh ar an mbaile arís nuair a bhí sé ídithe. Bhíodh mo lámha dubh de bharr an dúch a shil ó na nuachtáin ina dheannach.
Chloí mé leis ar feadh cúpla bliain, agus faoi dheireadh bhí mo siblíní páirteach sa bhfiontar freisin. Clúdach litreach beag donn an duais, nótaí agus boinn. Ní cuimhin liom in aon chor an ráta pá.
Ní cuimhin liom ach achrann amháin. Bhí neart sráideanna Rathdown X i mo cheantair. Rinne duine éigin ó Rathdown Lane sílim clamhsán. Nach raibh an nuachtán á fháil acu. Ghlac an saoiste leis gurb i mo cheantar a bhí an sráid. Níorbh ea, áfach ach ceantar iomlán eile!
