Nuair a bhailigh m'óstach i Trébeurden mé d'fhilleamar ar an tigh agus bhí béile breá againn - Andouillette - ispín a bhfuil blas láidir air, agus frites déanta ar an modh Beilgeach.
Bhí rudaí cloiste agam faoin andouillette cheana, agus tá blas agus boladh uaidh ach níl sé chomh láidir le duán, abair. Sin ráite, tá fiabhras léana ag cuir as dom agus níl mo shrón chomh híogair céanna. Ach d'ith an déagóir gan dua é, mar sin... Baineann andouillette le ceantar Arras, áit arbh as d'fhear an tí.
I ndiaidh lóin chuaigh muid chun cara Freddie a bhailiú óna rang marcaíochta. Ní raibh sí réidh teacht linn áfach, mar sin chuaigh muid ag spaisteoireacht beagán. Fiú ansin ní raibh sí réidh - bhí sí tar éis a bheith ag siúl lena láir agus le cara agus a capall, bhí cúraimí le déanamh. Ach bhí sé in am Freddie a thabhairt go dtí an scoil cheoil - le páirt a ghlacadh i rang grúpa ceoil Ceol Gaelach agus rang ceoil Briotáinise. D'fhágamar ansin iad agus d'fhill chun an marcach a bhailiú.
Bhí mé falsa ansin go ceann tamaill. Ach bhí comhluadar le bheith ann ar ball - colceathrar le fear an tí, a bhean siúd, agus tuismitheoirí fear an tí. An dá lánúin lena veain campála féin.
Cuireadh promhadh dian ar mo chumas Fraincise! Chaith Daideo cara Freddie formhór a shaol ag obair go crua in éineacht lena bhean, mar charcuterier ag díol ar aonaigh agus ansin mar díoltóirí fáin Pizza. Eisean a bhí i mbun an príomhchócaireacht. Cluasa mara a bhí faighte ón muir ag fear an tí mar hors d'œuvre. Sliogéisc nár bhlais mé cheana. Agus ispíní spíosracha ón barbaque le cumasc glasraí a rinne sé a fhriochtádh ar cineál pláta te fhada. Roimhe, lena linn agus ina dhiaidh fíon, comhrá, blaisíní.
Dream gealgháireach greannmhar. Bhí mé in ann cúrsaí a leanacht ar éigean, chomh fada is gur duine amháin a bhí ag caint. Ach nuair a bhí na spallaí á gcaitheamh go tréan...
Ard oíche ag deireadh ard lae.
